Αν κάποιος έλεγχε επενδυτές και επαγγελματίες επενδύσεων για να καθορίσουν το ιδανικό επενδυτικό σενάριο τους, η μεγάλη πλειοψηφία θα συμφωνούσε χωρίς αμφιβολία ότι είναι μια διψήφια συνολική απόδοση σε όλα τα οικονομικά περιβάλλοντα κάθε χρόνο. Φυσικά, θα συμφωνούσαν επίσης ότι το χειρότερο σενάριο είναι μια συνολική μείωση της αξίας του ενεργητικού. Αλλά παρά αυτή τη γνώση, πολύ λίγοι επιτυγχάνουν το ιδανικό και πολλοί αντιμετωπίζουν το χειρότερο σενάριο. (Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε Πέντε πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για την κατανομή περιουσιακών στοιχείων .)

Η διαχείριση των κινδύνων και η διαφοροποίηση Οι λόγοι είναι ποικίλοι: λανθασμένη κατανομή περιουσιακών στοιχείων, ψευδο-διαφοροποίηση, κρυφές συσχετισμοί, ανισορροπία βάρους, ψευδείς αποδόσεις και υποκείμενη υποτίμηση. Η λύση, ωστόσο, θα μπορούσε να είναι απλούστερη από ό, τι θα περίμενε κανείς. Σε αυτό το άρθρο θα δείξουμε πώς μπορούμε να επιτύχουμε πραγματική διαφοροποίηση μέσω της επιλογής κατηγορίας περιουσιακών στοιχείων, αντί της επιλογής αποθεμάτων και του χρονισμού της αγοράς. (Για ανάγνωση υποβάθρου σχετικά με την κατανομή ενεργητικού, ανατρέξτε στις

Στρατηγικές κατανομής περιουσιακών στοιχείων .) Οι περισσότεροι επενδυτές, συμπεριλαμβανομένων των επαγγελματιών επενδύσεων και των ηγετικών στελεχών του κλάδου, δεν κερδίζουν τον δείκτη της κατηγορίας περιουσιακών στοιχείων στην οποία επενδύουν, σύμφωνα με δύο μελέτες της Brinson, της Beebower

et al

με τίτλο "Οι παράγοντες προσδιορισμού της απόδοσης χαρτοφυλακίου" (1986) και "Οι παράγοντες προσδιορισμού της απόδοσης χαρτοφυλακίου II: Μια ενημέρωση" (1991). Το συμπέρασμα αυτό υποστηρίζεται επίσης σε μια τρίτη μελέτη των Ibbotson και Kaplan με τίτλο "Η πολιτική κατανομής περιουσιακών στοιχείων εξηγεί το 40%, το 90% ή το 100% της απόδοσης;" (2000). Το ερώτημα που τίθεται είναι ότι εάν ένα ταμείο αύξησης των μετοχικών κεφαλαίων του Ηνωμένου Βασιλείου δεν σταθερά ισούται με το δείκτη ανάπτυξης Russell 3000, ποια αξία έχει προσθέσει η διαχείριση επενδύσεων για να δικαιολογήσει τις αμοιβές τους; Ίσως η απλή αγορά του δείκτη θα ήταν πιο επωφελής. (Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με την ενεργή διαχείριση που δίνει παθητικές επιστροφές, ανατρέξτε στο Προσοχή στο ευρετήριο Hugger .)

Επιπλέον, οι μελέτες δείχνουν ότι υπάρχει υψηλός συσχετισμός μεταξύ των αποδόσεων που επιτυγχάνουν οι επενδυτές και της απόδοσης των κατηγοριών των περιουσιακών στοιχείων. για παράδειγμα, ένα αμοιβαίο κεφάλαιο ή ένα χαρτοφυλάκιο ομολόγων του Ηνωμένου Βασιλείου θα εκτελέσει γενικά πολύ όπως ο Lehman Aggregate Bond Index, αυξάνοντας και μειώνοντας ταυτόχρονα. Αυτό δείχνει ότι, καθώς οι αποδόσεις μπορούν να μιμηθούν την κατηγορία των περιουσιακών τους στοιχείων, η επιλογή κατηγορίας περιουσιακών στοιχείων είναι πολύ πιο σημαντική από ό, τι τόσο το χρονοδιάγραμμα της αγοράς όσο και η επιλογή μεμονωμένων στοιχείων ενεργητικού. Οι Brinson και Beebower κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το χρονοδιάγραμμα της αγοράς και η επιλογή του μεμονωμένου περιουσιακού στοιχείου αντιπροσώπευαν μόλις το 6% της διακύμανσης των αποδόσεων, με τη στρατηγική ή την κλάση περιουσιακών στοιχείων να συνθέτουν το υπόλοιπο. Πολλοί επενδυτές δεν αντιλαμβάνονται πραγματικά την αποτελεσματική διαφοροποίηση, συχνά θεωρώντας ότι είναι πλήρως διαφοροποιημένες μετά την εξάπλωση της επένδυσής τους σε μεγάλες ποσότητες περιουσιακών στοιχείων

Σχήμα 1: Ανάλυση των παραγόντων που αντιπροσωπεύουν διαφοροποίηση των αποδόσεων χαρτοφυλακίου

ανώτατα όρια, μεσαία ή μικρά ανώτατα όρια, ενεργειακά, οικονομικά, υγειονομικά ή τεχνολογικά αποθέματα ή ακόμα και επενδύσεις σε αναδυόμενες αγορές.Στην πραγματικότητα, ωστόσο, έχουν απλώς επενδύσει σε πολλούς τομείς της κατηγορίας περιουσιακών στοιχείων των μετοχών και είναι επιρρεπείς στην άνοδο και πτώση της αγοράς αυτής.

Αν εξετάζαμε τους δείκτες του Morningstar ή τους κλάδους τους, θα παρατηρούσαμε ότι παρά τις ελαφρώς μεταβαλλόμενες αποδόσεις, γενικά ακολουθούν. Ωστόσο, όταν κάποιος συγκρίνει τους δείκτες ως ομάδα ή μεμονωμένα με τους δείκτες βασικών προϊόντων, δεν βλέπουμε αυτή την ταυτόχρονη κίνηση κατεύθυνσης. Επομένως, μόνο όταν οι θέσεις κρατούνται σε πολλαπλές μη συσχετισμένες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, το χαρτοφυλάκιο είναι πραγματικά διαφοροποιημένο και είναι σε θέση να χειριστεί καλύτερα την αστάθεια της αγοράς, καθώς οι κλάσεις περιουσιακών στοιχείων υψηλής απόδοσης μπορούν να εξισορροπήσουν τις υποκείμενες κατηγορίες.

Κρυμμένη συσχέτιση Ένας αποτελεσματικά διαφοροποιημένος επενδυτής παραμένει προσεκτικός και προσεκτικός, επειδή η συσχέτιση μεταξύ των τάξεων μπορεί να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Οι διεθνείς αγορές είναι από καιρό οι βασικές αρχές της διαφοροποίησης. Ωστόσο, σημειώθηκε σημαντική αύξηση της συσχέτισης μεταξύ των παγκόσμιων αγορών μετοχών. Αυτό φαίνεται ευκολότερα στις ευρωπαϊκές αγορές μετά τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, οι αναδυόμενες αγορές συσχετίζονται επίσης στενότερα με τις αγορές U. S. και U. K. Ίσως ακόμη πιο ανησυχητική είναι η αύξηση σε αυτό που ήταν αρχικά αόρατη συσχέτιση μεταξύ των αγορών σταθερού εισοδήματος και των μετοχών, παραδοσιακά το στήριγμα της διαφοροποίησης της κατηγορίας περιουσιακών στοιχείων.

Είναι πιθανό η αυξανόμενη σχέση μεταξύ επενδυτικής τραπεζικής και διαρθρωμένης χρηματοδότησης να είναι η αιτία γι 'αυτό, αλλά σε ευρύτερο επίπεδο, η ανάπτυξη του κλάδου των αμοιβαίων κεφαλαίων κινδύνου θα μπορούσε επίσης να είναι άμεση αιτία της αυξημένης συσχέτισης μεταξύ σταθερού εισοδήματος και μετοχές καθώς και άλλες μικρότερες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων. Για παράδειγμα, όταν ένα μεγάλο, παγκόσμιο αμοιβαίο κεφάλαιο αντιστάθμισης πολλαπλών στρατηγικών υφίσταται ζημιές σε μία κατηγορία περιουσιακών στοιχείων, οι περιθωριακές κλήσεις μπορεί να τον αναγκάσουν να πωλήσει στοιχεία ενεργητικού σε όλες τις κατηγορίες, επηρεάζοντας παγκοσμίως όλες τις άλλες κατηγορίες στις οποίες είχε επενδύσει. (Για σχετική ανάγνωση, ελέγξτε έξω

Αποτυχίες ταμείου αντιστάθμισης κινδύνου Φωτιζόμενες παγίδες μόχλευσης και

Διαρθρωμένα προϊόντα λιανικής πώλησης είναι πολύ σωστά; ) στατικός. Καθώς αναπτύσσονται οι διάφορες αγορές, οι διαφορετικές επιδόσεις τους οδηγούν σε ανισορροπία μεταξύ κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων, επομένως η παρακολούθηση και η επανευθυγράμμιση είναι επιτακτική. Οι επενδυτές μπορεί να βρουν πιο εύκολο να εκποιήσουν τα ενεργητικά με χαμηλή απόδοση, μεταφέροντας την επένδυση σε κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων που αποφέρουν καλύτερες αποδόσεις, αλλά θα πρέπει να προσέχουν τους κινδύνους υπερβολικής επιβάρυνσης σε οποιαδήποτε κατηγορία περιουσιακών στοιχείων, η οποία μπορεί συχνά να επιδεινωθεί από τις επιπτώσεις της μετατόπισης στυλ. (Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με την απόκλιση, βλέπε Μην πανικοβάλλεστε εάν το Αμοιβαίο Κεφάλαιο σας παρασύρει .)

Μια εκτεταμένη αγορά ταύρων μπορεί να οδηγήσει σε υπερβάλλουσα τάξη σε μια κατηγορία περιουσιακών στοιχείων που μπορεί να οφείλεται σε διόρθωση. Οι επενδυτές πρέπει να αναπροσαρμόσουν την κατανομή του ενεργητικού τους και στα δύο άκρα της κλίμακας απόδοσης. Σχετική τιμή Οι αποδόσεις των περιουσιακών στοιχείων μπορεί να είναι παραπλανητικές, ακόμα και σε έναν έμπειρο επενδυτή. Είναι καλύτερα να ερμηνεύονται σε σχέση με την απόδοση της κατηγορίας περιουσιακών στοιχείων, τους κινδύνους που σχετίζονται με αυτή την κατηγορία και το υποκείμενο νόμισμα.Δεν μπορεί κανείς να αναμένει να λάβει παρόμοιες αποδόσεις από τα αποθέματα τεχνολογίας και τα κρατικά ομόλογα, αλλά θα πρέπει να προσδιοριστεί ο τρόπος με τον οποίο καθεμία χωράει στη συνολική επενδυτική συμμετοχή. Η αποτελεσματική διαφοροποίηση θα περιλαμβάνει κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων με διαφορετικά χαρακτηριστικά κινδύνου που διατηρούνται σε διάφορα νομίσματα. Ένα μικρό κέρδος σε μια αγορά με ένα νόμισμα που αυξάνεται σε σχέση με το νόμισμα του χαρτοφυλακίου σας μπορεί να ξεπεράσει ένα μεγάλο κέρδος σε ένα υποχωρούμενο νόμισμα - και, επίσης, μεγάλα κέρδη μπορούν να γίνουν ζημίες όταν μετατραπούν σε ένα ενισχυμένο νόμισμα. Για λόγους αξιολόγησης, ο επενδυτής θα πρέπει να αναλύσει τις διάφορες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων σε σχέση με το "νόμισμα καταγωγής" τους και έναν ουδέτερο δείκτη. (Για λεπτομερή ανάλυση αυτού του αποτελέσματος, ανατρέξτε στο Ο αντίκτυπος των μετατροπών νομισμάτων

.)

Το ελβετικό φράγκο, το οποίο υπήρξε ένα από τα σταθερότερα νομίσματα από τη δεκαετία του 1940 με σχετικά χαμηλό πληθωρισμό ένα σημείο αναφοράς έναντι του οποίου θα μετρηθεί και άλλα νομίσματα. Για το 2007, το S & P 500 ήταν περίπου 3,33%. Εντούτοις, όταν υπολόγισαν την υποτίμηση του αμερικανικού δολαρίου έναντι των περισσότερων νομισμάτων τον ίδιο χρόνο, οι επενδυτές θα επωφεληθούν πραγματικά από μια καθαρή ζημία. Με άλλα λόγια, ένας επενδυτής που επέλεξε να πουλήσει ολόκληρο το χαρτοφυλάκιό του στο τέλος του 2007 θα είχε περισσότερα δολάρια ΗΠΑ από ό, τι πριν από ένα χρόνο - αλλά ο επενδυτής θα μπορούσε να αγοράσει λιγότερα με αυτά τα δολάρια σε σχέση με το προηγούμενο έτος σε σχέση με άλλα ξένα νομίσματα. Όταν το εθνικό νόμισμα υποτιμά, οι επενδυτές συχνά αγνοούν τη σταθερή μείωση της αγοραστικής δύναμης των επενδύσεών τους, η οποία είναι παρόμοια με την κατοχή μιας επένδυσης που αποδίδει λιγότερο από τον πληθωρισμό. Συμπέρασμα Πολύ συχνά, οι ιδιώτες επενδυτές συσσωρεύονται με τη συλλογή και εμπορία μετοχών - δραστηριότητες που δεν είναι μόνο χρονοβόρες, αλλά μπορεί να είναι συντριπτική. Θα μπορούσε να είναι πιο επωφελής - και σημαντικά λιγότερη ένταση πόρων - να λάβει μια ευρύτερη άποψη και να επικεντρωθεί στις κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων. Με αυτή τη μακροεντολή, οι απλές επενδυτικές αποφάσεις του επενδυτή απλουστεύονται και μπορεί να είναι ακόμη πιο κερδοφόρες.