Οι αγορές παραγώγων υπάρχουν για τα περισσότερα βασικά προϊόντα, με διαμάντια που ξεχωρίζουν από το πλήθος ως λαμπρή εξαίρεση. Οι αγορές παραγώγων για πετρέλαιο, καλαμπόκι, σόγια και άλλους συνδετήρες της παγκόσμιας οικονομίας είναι καλά εδραιωμένες, με ισχυρή διαπραγμάτευση σε χρηματοοικονομικές συμβάσεις που αντλούν την αξία τους από το υποκείμενο περιουσιακό στοιχείο. Συγκεκριμένα, ενώ η αξία ενός παραγώγου βασίζεται σε ένα περιουσιακό στοιχείο, η κυριότητα ενός παραγώγου δεν απαιτεί την κυριότητα του περιουσιακού στοιχείου. Οι παραγωγοί εμπορευμάτων χρησιμοποιούν συχνά παράγωγα για να κλειδώσουν τις τιμές των ειδών που θα φέρουν στην αγορά ή θα αγοράσουν από την αγορά κάποια στιγμή στο μέλλον. (Για λεπτομερέστερη εικόνα του τρόπου λειτουργίας των αγορών παραγώγων, διαβάστε το Τα βασικά στοιχεία των παραγώγων για να ακολουθήσετε την ιστορία ενός φανταστικού αγροκτήματος κοτόπουλου.)
Tutorial: Commodities 101

Η πραγματικότητα της αγοράς

Για πολλά χρόνια, τα διαμάντια και το σιδηρομετάλλευμα ήταν δύο βασικά προϊόντα που πολλές ομάδες προσπαθούσαν να δημιουργήσουν μέσα ανταλλαγής με διαπραγμάτευση. Εκείνοι που τάσσονται υπέρ της δημιουργίας παράγωγων αγορών στην αγορά ως ένας τρόπος για τα προϊόντα των βασικών προϊόντων να αντισταθμίζουν τον κίνδυνο με τον αποκλεισμό των τιμών. Αν και αυτό είναι ένα έγκυρο επιχείρημα, η πραγματικότητα είναι ότι ένα μεγάλο μέρος των αγορών παραγώγων τροφοδοτείται από κερδοσκόπους. Η αγορά των παραγώγων είναι συχνά μεγαλύτερη από την αγορά του πραγματικού εμπορεύματος. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι κερδοσκόποι δεν θέλουν να πάρουν τη φυσική παράδοση του εμπορεύματος, θέλουν να ανταλλάξουν συμβάσεις και να κερδίσουν χρήματα. -

Σιδήρου

Ορυκτό Συνδέεται με το πλήθος Το σιδηρομετάλλευμα παρέχει ένα ενδιαφέρον παράδειγμα για το πώς μπορεί να δημιουργηθεί μια παράγωγη αγορά. Για περίπου 40 χρόνια, οι παραγωγοί σιδηρομεταλλεύματος είχαν μακροπρόθεσμες συμβάσεις με τους πελάτες της χαλυβουργίας. Το 2008, δύο μεγάλες τράπεζες ξεκίνησαν ανταλλαγές σιδηρομεταλλεύματος. Αυτό δημιούργησε μια βραχυπρόθεσμη αγορά βασισμένη σε τίτλους που συνδέονται με την τρέχουσα τιμή του σιδηρομεταλλεύματος. Οι κερδοσκόποι άρχισαν να διαπραγματεύονται με την ελπίδα να κερδίσουν κέρδη. Άλλες τράπεζες εισήλθαν σύντομα στην αγορά και η αγορά αυξήθηκε. (Διαβάστε Εισαγωγή στις Ανταλλαγές για να μάθετε πώς λειτουργούν αυτά τα παράγωγα και πώς μπορούν να επωφεληθούν οι εταιρείες από αυτές)

Γιατί όχι διαμάντια;

Η αγορά διαμαντιών ήταν σε μεγάλο βαθμό μονοπώλιο ελεγχόμενο από την οικογένεια εταιρειών De Beers από τα μέσα του 1800 έως το 2000. Η De Beers ρυθμίζει τη ροή των διαμαντιών για τον έλεγχο των τιμών. Προωθούσαν το μάρκετινγκ και την πώληση όσων οι ειδήμονες της βιομηχανίας βλέπουν ως καταναλωτικό προϊόν σε αντίθεση με ένα εμπόρευμα. Όχι Πρότυπα

Ενώ το μονοπώλιο έχει λήξει, η πραγματικότητα παραμένει ότι τα διαμάντια πωλούνται κυρίως ως κοσμήματα. Σε αντίθεση με όλα τα άλλα εμπορεύματα, έχουν μικρή αξία από την άποψη της βιομηχανικής εφαρμογής. Επίσης, δεν διαθέτουν τυποποίηση ή σημείο αναφοράς. Για παράδειγμα, το πετρέλαιο πωλείται από το βαρέλι. Ο χρυσός πωλείται από το πλιγούρι. Αυτά τα στοιχεία έχουν τυποποιημένα μεγέθη και είναι ομοιογενή ως προς τη φύση τους, καθιστώντας εύκολη τη σύγκριση μεταξύ τους.Τα διαμάντια, από την άλλη πλευρά, είναι μοναδικά. Κάθε διαμάντι είναι διαφορετικό από το επόμενο, καθιστώντας δύσκολη την αξία τους. Προς το παρόν, δεν υπάρχει τιμή spot για τα διαμάντια, πράγμα που σημαίνει ότι οι υποψήφιοι επενδυτές δεν έχουν κανένα τρόπο να μετρήσουν την τιμή, καθώς οι τιμές ποικίλλουν από τον πωλητή στον πωλητή.

Υπέρβαση των εμποδίων

Όσοι ευνοούν τη δημιουργία του, οραματίζονται καλάθια από γυαλισμένες πέτρες (τελειωμένα διαμάντια σε αντίθεση με άκοπα, ακατέργαστα διαμάντια) σε καθορισμένα βάρη και ιδιότητες. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι κερδοσκόποι στην αγορά παραγώγων ουδέποτε λαμβάνουν φυσικό εμπόρευμα, η ρύθμιση αυτή μπορεί να είναι κατάλληλη, μολονότι η παράδοση των κατάλληλων διαμαντιών μπορεί να αποτελέσει πρόκληση για τους επενδυτές που επιθυμούν να τα λάβουν. Ενώ αυτό θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με πληρωμές σε μετρητά ή εκπτώσεις που έχουν σχεδιαστεί για να κάνουν τον αγοραστή ολόκληρο εάν η παράδοση δεν ταιριάζει με όσα υποσχέθηκαν, θα οδηγούσε σε δυστυχισμένο αγοραστή εάν ο αγοραστής είχε συγκεκριμένο λόγο για να χρειαστεί τα ακριβή διαμάντια που αναφέρονται στη σύμβαση.
Προηγούμενες προσπάθειες

Οι προσπάθειες δημιουργίας μιας αγοράς παραγώγων διαμαντιών έχουν ξεκινήσει εδώ και δεκαετίες. Σύμφωνα με το Diamond Registry, 194 συμβάσεις διαμαντιών διαπραγματεύθηκαν το 1972 στο Χρηματιστήριο Αγορών της Δυτικής Ακτής. Η προσπάθεια απέτυχε μετά από δύο εβδομάδες. Το 2007, καταβλήθηκε προσπάθεια για τη δημιουργία ενός δείκτη διαμαντιών προκειμένου να καθοριστεί η τιμολόγηση. Δεν έλαβε χώρα στην αγορά. Προς το μέλλον

Από το 2009, το ενδιαφέρον για τη δημιουργία μιας αγοράς παραγώγων για διαμάντια ωθείται από πολλές μεγάλες τράπεζες. Ενώ οι παραγωγοί διαμαντιών είναι απίθανο να υποστηρίξουν την προσπάθεια, τελικά θα δημιουργηθεί μια αγορά επειδή οι παραγωγοί και οι αγοραστές διαμαντιών θα ήθελαν να αντισταθμίσουν τον κίνδυνο και οι κερδοσκόποι θέλουν να κάνουν κέρδη. Οι εταιρείες στην Ινδία και την Κίνα ενδέχεται να υποστηρίζουν την προσπάθεια, καθώς η ζήτηση κοσμημάτων σε αυτές τις δύο χώρες υπερβαίνει τη ζήτηση των περισσότερων εθνών. Οι χώρες της Μέσης Ανατολής είναι επίσης πιθανοί αγοραστές. Οι αρχικές προσπάθειες είναι κατάλληλες να επικεντρωθούν σε συμβάσεις παραγώγων που δεν οδηγούν σε φυσική παράδοση.
Εν τω μεταξύ, οι επενδυτές μπορούν να αποκτήσουν περιορισμένη πρόσβαση στην αγορά μέσω επενδύσεων σε εταιρείες εξόρυξης που διαθέτουν στο εμπόριο επιχειρήσεις που διαθέτουν ναρκοπεδίων. Η επένδυση στο δημόσιο εμπόριο αποθεμάτων κοσμημάτων παρέχει επίσης κάποια έκθεση. Εκτός από αυτό, είναι απλώς ένα παιχνίδι αναμονής.

Για σχετική ανάγνωση, ρίξτε μια ματιά στο

Εξακολουθεί να πληρώνει για να επενδύσει σε χρυσό;