Κατά την ακρόαση ειδήσεων σχετικά με την παράνομη δραστηριότητα εμπιστευτικών συναλλαγών, οι επενδυτές συνήθως λαμβάνουν γνώση επειδή είναι μια δραστηριότητα που τις επηρεάζει. Αν και υπάρχουν νομικές μορφές εμπιστευτικών συναλλαγών, τόσο καλύτερα καταλαβαίνετε γιατί η παράνομη διαπραγμάτευση εμπιστευτικών πληροφοριών είναι έγκλημα, τόσο καλύτερα θα καταλάβετε πώς λειτουργεί η αγορά. Εδώ συζητούμε τι είναι παράνομο, πώς συμβιβάζεται με τις βασικές συνθήκες μιας κεφαλαιαγοράς και τι καθορίζει έναν εσωτερικό.

Τι είναι αυτό και γιατί είναι επιζήμιο;

Η εμπορία εμπιστευτικών πληροφοριών πραγματοποιείται όταν επηρεάζεται το εμπόριο από την προνομιακή κατοχή εταιρικών πληροφοριών που δεν έχει ακόμη δημοσιοποιηθεί. Επειδή οι πληροφορίες δεν είναι διαθέσιμες σε άλλους επενδυτές, ένα πρόσωπο που χρησιμοποιεί αυτές τις γνώσεις προσπαθεί να κερδίσει αθέμιτο πλεονέκτημα έναντι της υπόλοιπης αγοράς.

Η χρήση μη δημόσιων πληροφοριών για την πραγματοποίηση συναλλαγών παραβιάζει τη διαφάνεια, η οποία αποτελεί τη βάση μιας κεφαλαιαγοράς. Οι πληροφορίες σε μια διαφανή αγορά διαδίδονται κατά τρόπο που όλοι οι συμμετέχοντες στην αγορά τη λαμβάνουν περισσότερο ή λιγότερο την ίδια στιγμή. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ένας επενδυτής μπορεί να αποκτήσει πλεονέκτημα έναντι άλλου μόνο μέσω της απόκτησης δεξιοτήτων στην ανάλυση και την ερμηνεία των διαθέσιμων πληροφοριών. Αυτή η ικανότητα βασίζεται στην ατομική αξία και την ευαισθητοποίηση. Εάν ένα άτομο ασχολείται με μη δημόσιες πληροφορίες, αποκτά ένα πλεονέκτημα που είναι αδύνατο για το υπόλοιπο κοινό. Αυτό δεν είναι μόνο άδικο αλλά αποδιοργανωτικό για μια σωστά λειτουργούσα αγορά: αν επιτρέπεται η εμπορία εμπιστευτικών πληροφοριών, οι επενδυτές θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους σε μειονεκτική θέση (σε σύγκριση με τους εσωτερικούς) και δεν θα επενδύσουν πλέον.

Ο Νόμος

Τον Αύγουστο του 2000, η ​​Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) ενέκρινε νέους κανόνες σχετικά με την εμπορία εμπιστευτικών πληροφοριών (που τέθηκε σε ισχύ τον Οκτώβριο του ίδιου έτους). Σύμφωνα με το άρθρο 10β5-1 του Κανόνα, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ορίζει την διαπραγμάτευση εμπιστευτικών πληροφοριών ως οποιαδήποτε συναλλαγή τίτλων που πραγματοποιείται όταν το πρόσωπο πίσω από το εμπόριο γνωρίζει μη δημόσια στοιχεία και παραβιάζει συνεπώς το καθήκον του να διατηρεί την εμπιστευτικότητα αυτών των γνώσεων.

Οι πληροφορίες ορίζονται ως σημαντικές εάν η απελευθέρωσή τους μπορεί να επηρεάσει την τιμή της μετοχής της εταιρείας. Παρακάτω παρατίθενται παραδείγματα σημαντικών πληροφοριών: η ανακοίνωση ότι η εταιρεία θα λάβει προσφορά, τη δήλωση συγχώνευσης, την ανακοίνωση θετικών κερδών, την απελευθέρωση της ανακάλυψης της εταιρείας, όπως ένα νέο φάρμακο, μια επερχόμενη ανακοίνωση μερίσματος, μια άτυπη αγορά σύσταση από έναν αναλυτή και, τέλος, μια επικείμενη αποκλειστική σε μια οικονομική στήλη ειδήσεων.

Σε μια περαιτέρω προσπάθεια περιορισμού της δυνατότητας εμπορίας εμπιστευτικών πληροφοριών, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ανέφερε επίσης στον Κανονισμό Δίκαιης Γνωστοποίησης (Reg Fair Disclosure - Reg Fair Disclosure, Reg. Fair Disclosure - Reg FD), που κυκλοφόρησε ταυτόχρονα με το άρθρο 10β5-1, ότι οι εταιρείες δεν μπορούν πλέον να είναι επιλεκτικές στο πώς απελευθερώνουν πληροφορίες.Αυτό σημαίνει ότι οι αναλυτές ή οι θεσμικοί πελάτες δεν μπορούν να ενημερωθούν μπροστά από τους πελάτες λιανικής ή το ευρύ κοινό. Όλοι όσοι δεν ανήκουν στην εταιρεία πρέπει να λαμβάνουν ταυτόχρονα πληροφορίες.

Ποιος είναι εγγεγραμμένος;

Για τον ορισμό της παράνομης διαπραγμάτευσης εμπιστευτικών πληροφοριών, ένας επιχειρηματίας είναι κάποιος που είναι ενημερωμένος για πληροφορίες που δεν έχουν ακόμη κυκλοφορήσει στο κοινό. Αν ένα πρόσωπο είναι εμπιστευόμενο, αναμένεται να διατηρήσει εμπιστευτικό καθήκον στην εταιρεία και στους μετόχους και είναι υποχρεωμένο να διατηρήσει εμπιστευτικά την κατοχή των μη δημόσιων υλικών πληροφοριών. Ένα πρόσωπο υπόκειται στην εμπιστευτική διαπραγμάτευση όταν έχει ενεργήσει με προνομιακή γνώση στην προσπάθεια κέρδους.

Μερικές φορές είναι εύκολο να εντοπίσετε ποιοι είναι οι εμπλεκόμενοι: Οι διευθύνοντες σύμβουλοι, τα στελέχη και οι διευθυντές είναι, φυσικά, άμεσα εκτεθειμένοι σε ουσιαστικές πληροφορίες πριν να δημοσιοποιηθούν. Ωστόσο, σύμφωνα με τη θεωρία κατάχρησης των υποθέσεων εμπιστευτικών συναλλαγών, ορισμένες άλλες σχέσεις δημιουργούν αυτομάτως εμπιστευτικότητα. Στο δεύτερο μέρος του κανόνα 10b5-2, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έχει περιγράψει τρεις μη αποκλειστικές περιπτώσεις που απαιτούν υποχρέωση εμπιστοσύνης ή εμπιστευτικότητας:

Όταν ένα πρόσωπο εκφράζει τη συγκατάθεσή του για διατήρηση της εμπιστευτικότητας

1. Όταν η ιστορία, το πρότυπο και / ή η πρακτική δείχνουν ότι η σχέση έχει αμοιβαία εμπιστευτικότητα
2. Όταν κάποιος ακούει πληροφορίες από σύζυγο, γονέα, παιδί ή αδελφό (εκτός εάν μπορεί να αποδειχθεί ότι μια τέτοια σχέση δεν έχει και δεν δημιουργεί εμπιστευτικότητα).
3. Συνεργάτες στην εγκληματικότητα

Στην εμπορία εμπιστευτικών πληροφοριών που συμβαίνει ως αποτέλεσμα πληροφοριών που διαρρέουν έξω από τα τείχη της εταιρείας, υπάρχει αυτό που είναι γνωστό ως "tipper" και "tippee". Η ανατροπή είναι το πρόσωπο που έχει παραβιάσει το καθήκον του ως εμπιστευτικό όταν αποκάλυψε συνειδητά εμπιστευτικές πληροφορίες. Ο tippee είναι το πρόσωπο που χρησιμοποιεί εν γνώσει του τις πληροφορίες αυτές για να κάνει ένα εμπόριο (με τη σειρά του επίσης παραβιάζει την εμπιστευτικότητα του). Και τα δύο μέρη το πράττουν συνήθως για ένα αμοιβαίο χρηματικό όφελος. Μια ανατροπή μπορεί να είναι ο σύζυγος ενός διευθύνοντος συμβούλου που προχωράει και ενημερώνει τον γείτονα για πληροφορίες. Αν ο γείτονας με τη σειρά του χρησιμοποιήσει εν γνώσει του αυτές τις εμπιστευτικές πληροφορίες σε μια συναλλαγή τίτλων, αυτός ή αυτή είναι ένοχος εμπιστευτικών συναλλαγών. Ακόμα και αν το tippee δεν χρησιμοποιεί τις πληροφορίες για το εμπόριο, η ανατροπή μπορεί να είναι ακόμα υπεύθυνη για την απελευθέρωσή της.

Μπορεί να είναι δύσκολο για την SEC να αποδείξει εάν ένα άτομο είναι ή όχι ένα tippee. Η διαδρομή των πληροφοριών εμπιστευτικών πληροφοριών και η επιρροή τους στην εμπορία ανθρώπων δεν είναι τόσο εύκολη στην παρακολούθηση. Πάρτε για παράδειγμα ένα πρόσωπο που ξεκινά ένα εμπόριο επειδή ο μεσίτης του / της συμβούλευσε να αγοράσει / να πουλήσει μια μετοχή. Αν ο μεσίτης στήριξε τις συμβουλές για σημαντικές μη δημόσιες πληροφορίες, το άτομο που έκανε το εμπόριο μπορεί να έχει ή να μην είχε συνειδητοποιήσει τα στοιχεία της γνώσης του μεσίτη για να αποδείξει τι γνώριζε πριν από το εμπόριο είναι δύσκολο να αποκαλυφθεί.

Δικαιώματα, δικαιολογίες

Πολλές φορές, οι άνθρωποι που κατηγορούνται για το έγκλημα ισχυρίζονται ότι απλά έκοψαν κάποιον που μίλησε.Πάρτε για παράδειγμα έναν γείτονα που ακούει μια συνομιλία μεταξύ ενός CEO και του συζύγου της σχετικά με εμπιστευτικές εταιρικές πληροφορίες. Αν ο γείτονας προχωρήσει και κάνει εμπόριο βασισμένο σε αυτό που είχε ακούσει, αυτός ή αυτή θα παραβίαζε το νόμο, παρόλο που οι πληροφορίες ήταν απλώς "αθώα" ακούστηκαν: ο γείτονας γίνεται εμπιστευμένος με εμπιστευτικό καθήκον και υποχρέωση εμπιστευτικότητας τη στιγμή αυτός ή αυτή έρχεται να κατέχει τις μη δημόσιες υλικές πληροφορίες. Ωστόσο, δεδομένου ότι ο Διευθύνων Σύμβουλος και ο σύζυγός της δεν προσπάθησαν να επωφεληθούν από την εμπιστευτική τους γνώση, δεν υπόκεινται απαραιτήτως σε εμπιστευτικές συναλλαγές. Ωστόσο, στην απροσεξία τους, μπορεί να παραβιάζουν την εμπιστευτικότητα τους.

Κατώτατη γραμμή

Δεδομένου ότι η παράνομη διαπραγμάτευση εμπιστευτικών πληροφοριών εκμεταλλεύεται όχι την ικανότητα αλλά την πιθανότητα, απειλεί την εμπιστοσύνη των επενδυτών στην κεφαλαιαγορά. Είναι σημαντικό να καταλάβετε τι παράνομη συναλλαγή εμπιστευτικών πληροφοριών είναι επειδή μπορεί να σας επηρεάσει ως επενδυτής και την εταιρεία στην οποία επενδύετε.