Ο Bob εξέτασε το υλικό μακροχρόνιας περίθαλψης (LTC) που του είχε δώσει ο χρηματοοικονομικός σχεδιαστής νωρίτερα την ημέρα. Κοίταξε το κόστος των πολιτικών που του είχε συστήσει ο χρηματοοικονομικός σύμβουλος και δεν κατάλαβε ότι έπρεπε να πληρώνει το κόστος αυτών των ασφαλίστρων για πολλά χρόνια. Αν και ο ίδιος και η σύζυγός του χρειάζονται οποιαδήποτε μορφή φροντίδας, θα αντιμετωπίσουν προβλήματα χωρίς κάλυψη, αλλά εάν μόνο ένας από αυτούς κάνει, τότε η αποταμίευσή τους μπορεί να επαρκεί για να καλύψει τα απαραίτητα έξοδα χωρίς να χρειάζεται να καταβάλει ασφάλιστρα. Φυσικά, εάν έχουν τυχεροί και έχουν ελάχιστα ή καθόλου έξοδα LTC οποιουδήποτε είδους, τότε θα εξοικονομήσουν χιλιάδες δολάρια.

TUTORIAL: Εισαγωγή στην ασφάλιση

Αυτό είναι ένα κοινό δίλημμα μεταξύ των παλαιότερων εργατών της μεσαίας τάξης. Το ερώτημα εάν πρέπει να προχωρήσουν και να ξοδέψουν χρήματα για ασφάλιση LTC, ή απλά να αναλάβουν τον ίδιο τον κίνδυνο, είναι δύσκολο. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε πώς πρέπει να εξετάζονται διάφορες μεταβλητές που σχετίζονται με την υγεία και τα οικονομικά, προκειμένου να μάθετε την απάντηση. (Για την ανάγνωση στο παρασκήνιο, βλέπε Η Εξέλιξη των Ασφαλιστικών Σχέσεων LTC και Η Μακροπρόθεσμη Φροντίδα: Περισσότερο από ένα Σπίτι Νοσηλευτικής .)

Παράγοντες που πρέπει να λάβετε υπόψη Η υγεία και η μακροζωία θα υπαγορεύσουν την ανάγκη κάλυψης. Για τα άτομα με οικογένειες που έχουν ιστορικό συνθηκών υγείας, όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ, η εξασφάλιση κάλυψης σε μικρότερη ηλικία, όταν εξακολουθούν να είναι ασφαλισμένα, μπορεί να είναι υψίστης σημασίας. Ανεξάρτητα από το αν η ανάγκη προέρχεται από τη μακροζωία ή την ασθένεια, εάν οι πιθανότητες είναι ιστορικά ή στατιστικά πιθανές ότι θα είναι απαραίτητη η LTC, τότε οποιοσδήποτε με περιουσιακά στοιχεία, που θα ήθελε να προστατεύσει, θα πρέπει να είναι επαρκώς ασφαλισμένος. Ωστόσο, όσοι δεν έχουν οικογενειακό ιστορικό ασθένειας μπορεί να παίξουν τις πιθανότητες και να εξοικονομήσουν τα χρήματά τους.

Τα θέματα υγείας δεν είναι το μοναδικό θέμα για όσους βρίσκονται στη μεσαία τάξη. Η ασφάλιση LTC, γενικά, έχει μόνο οικονομική σημασία για εκείνους που έχουν επαρκή περιουσιακά στοιχεία για να τους αποκλείσουν για το Medicaid. Το κόστος ευκαιρίας για την πληρωμή των ασφαλίστρων μπορεί επίσης να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στον καθορισμό του κατά πόσο η ασφάλιση LTC θα είναι οικονομικά αποδοτική. Για παράδειγμα, μερικές από τις καλύτερες πολιτικές που προσφέρονται μέσω μιας ασφαλιστικής εταιρείας, η οποία καλύπτει μια ποικιλία επιλογών φροντίδας, επαρκή οικονομική αποπληρωμή και με προστασία του πληθωρισμού, μπορεί να κοστίσει περίπου 3 000 δολάρια ετησίως για ηλικίας 50 ετών και $ 5 000 ανά έτος για έναν ηλικίας 65 ετών το 2006, σύμφωνα με το AARP.

Επομένως, αν ο ασφαλισμένος είναι τοποθετημένος σε γηροκομείο για δύο χρόνια, θα καταβληθεί συνολικό όφελος ύψους $ 127, 750, αν υποτεθεί ότι το όφελος πληρώνει 175 δολάρια ημερησίως. Ωστόσο, τα έξοδα πριμοδότησης για αυτή την κάλυψη θα ανέρχονταν σε περίπου 60.000 δολάρια σε διάστημα 20 ετών για τους 50χρονους. Επομένως, το όφελος που θα εισπράττεται, στην προκειμένη περίπτωση, θα είναι μόνο δύο φορές εκείνο που αρχικά είχε καταβάλει ο ιδιοκτήτης της πολιτικής στα ασφάλιστρα.Ο εθνικός ημερήσιος μέσος όρος για ένα ιδιωτικό δωμάτιο σε ένα γηροκομείο το 2006 είναι 206 δολάρια ανά ημέρα. Αυτό σημαίνει ότι χωρίς ασφαλιστική κάλυψη, θα εξετάζατε $ 75, 190 ετησίως. Ως εκ τούτου, εάν ο ασφαλισμένος έχει καταβάλει ασφάλιστρα για δύο χρόνια και στη συνέχεια υποβάλλει αίτηση, αυτός ή αυτή θα βγει περαιτέρω μπροστά.

Σε γενικές γραμμές, οι πιθανότητες ότι κάποιος από τους 50, ή ακόμα και τους 60, θα χρειαστεί εκτεταμένη LTC είναι αρκετά χαμηλή, υποθέτοντας ότι το άτομο είναι σχετικά υγιές όταν αποκτάται κάλυψη. Για όσους δεν προβλέπουν ότι θα χρειαστούν παρατεταμένη LTC, οι πληρωμές ασφαλίστρων μπορεί να μην αξίζουν το κόστος ευκαιρίας.

Παράδειγμα - Premium Cost Vs. Ευκαιρία Κόστος Ένας 50χρονος αγοράζει μια 20ετή πληρωμένη πολιτική. Τα οφέλη που παρέχονται από την κάλυψη πρέπει να σταθμίζονται έναντι της απόδοσης που μπορεί να επιτευχθεί με την επένδυση του κόστους των ασφαλίστρων για το ίδιο χρονικό διάστημα. Εάν $ 3,000 επενδύονται ετησίως, με μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης 7,5%, αυτό θα αυξηθεί σε ένα υποθετικό υπόλοιπο περίπου $ 130, 000 σε διάστημα 20 ετών. Ενώ αυτοί οι αριθμοί θα είναι προφανώς εξαντλημένοι εάν είναι απαραίτητο το LTC, θα παραμείνουν ως ταμειακά υπόλοιπα για τον επενδυτή, αν δεν είναι. Αν ο επενδυτής, σε αυτή την περίπτωση, αισθάνεται αρκετά σίγουρο ότι η φροντίδα δεν θα είναι απαραίτητη μόνο μετά την ηλικία των 70 ετών, τότε η επένδυση των ασφαλίστρων μπορεί να έχει νόημα από την αγορά κάλυψης. Αυτό αφήνει τον επενδυτή με τα χρήματα να χρησιμοποιήσει για άλλες δαπάνες, ή να μεταβιβαστούν στους κληρονόμους αν δεν είναι απαραίτητη η εκτεταμένη φροντίδα. (Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στο Ασφάλιση Μακροχρόνιας Φροντίδας: Ποιος το Χρειάζεται; και Λαμβάνοντας την Έκπληξη από τη Μακροπρόθεσμη Φροντίδα Ένας συμβιβασμός που μπορεί να έχει νόημα, σε όσους επιδιώκουν να μειώσουν το κόστος της κάλυψης LTC, είναι να αγοράσουν μια φτηνότερη πολιτική που αποκλείει τα κρίσιμα χαρακτηριστικά όπως ο οδηγός πληθωρισμού ή μια επιλογή επιλογών περίθαλψης. Οι περισσότεροι ειδικοί συστήνουν ότι είναι καλύτερο να πάει χωρίς ασφάλιση LTC παρά να πληρώσει για μια πολιτική με ανεπαρκή κάλυψη. Μια πολιτική που δεν περιέχει αυτές τις διατάξεις, είναι, σε πολλές περιπτώσεις, σπατάλη χρημάτων, επειδή οι σημαντικές διατάξεις των πιο ανταγωνιστικών πολιτικών ΑΔΕ είναι εκείνες που παρέχουν την πραγματική προστασία από τα έξοδα ακίνητης περιουσίας.

Για παράδειγμα, επειδή το κόστος των LTC μπορεί να αυξηθεί ως αποτέλεσμα του πληθωρισμού, ένας αναβάτης του πληθωρισμού είναι σχεδόν επιτακτικός. Χωρίς αυτήν, η προστασία της πολιτικής θα γίνει ανεπαρκής μέσα σε λίγα χρόνια, καθώς ο πληθωρισμός θα ωθήσει την τιμή των επαρκών LTC πολύ πέρα ​​από αυτό που παρέχεται από την πληρωμή σας. Επιπλέον, η δυνατότητα επιλογής της μεθόδου φροντίδας που λαμβάνεται από τον ασφαλισμένο είναι επίσης σημαντική, καθώς λίγοι άνθρωποι θέλουν να βρεθούν σε ένα νοσηλευτικό ίδρυμα για να λάβουν υπηρεσίες που θα μπορούσαν να παρέχονται από την οικιακή φροντίδα. Θέματα ισολογισμού

Ένα άλλο ζήτημα που πρέπει να εξετάσουν όσοι σκέφτονται την LTC είναι εάν ο προϋπολογισμός τους μετά τη συνταξιοδότηση θα στηρίξει το κόστος των ασφαλίστρων LTC. Πολλοί εργαζόμενοι μπορούν να αναμένουν ότι τα εισοδήματά τους θα μειωθούν ουσιαστικά μόλις συνταξιοδοτηθούν. Έτσι, όσοι αγοράζουν κάλυψη, κατά τη διάρκεια των εργάσιμων ετών τους, πρέπει να συμβάλλουν στην ενδεχόμενη μείωση των μελλοντικών εισοδημάτων τους στους μακροπρόθεσμους προϋπολογισμούς τους.Οι περισσότεροι σχεδιαστές συστήνουν ότι ένας πελάτης, με περιορισμένα μέσα, επικεντρώνεται στην εξοικονόμηση για συνταξιοδότηση αντί να πληρώνει για κάλυψη LTC. Φυσικά, όσοι θα έχουν μικρότερους προϋπολογισμούς, μόλις συνταξιοδοτηθούν, μπορεί να μην έχουν αρκετά περιουσιακά στοιχεία για να ζητήσουν ασφάλεια. Οι απαιτήσεις για να πληρούν τις προϋποθέσεις για Medicaid διαφέρουν από κράτος σε κράτος, αλλά για να πληρούν τις προϋποθέσεις, τα ηλικιωμένα άτομα και τα ζευγάρια, περιορίζονται στο ποσό των περιουσιακών στοιχείων που μπορούν να ανήκουν. Ως εκ τούτου, οι συνταξιούχοι με χαμηλότερο εισόδημα, με σχετικά λιγότερα περιουσιακά στοιχεία, μπορούν να τύχουν Medicaid. Όσοι έχουν υψηλότερη καθαρή αξία θα πρέπει να λάβουν υπόψη ότι ορισμένα κράτη έχουν συνάψει προγράμματα συνεργασίας με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση που επιτρέπουν στους κατοίκους τους να καταφύγουν σε ένα ορισμένο ποσό των περιουσιακών στοιχείων τους από τη διαδικασία δαπανών Medicaid, εάν είναι απαραίτητο. Αυτό, φυσικά, τους επιτρέπει να διατηρήσουν ένα μέρος από αυτά που κατέχουν και εξακολουθούν να πληρούν τις προϋποθέσεις για Medicaid. (Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε

Medicaid εναντίον LTC Ασφάλισης και Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του Medicare και Medicaid; ) Τέλος, υπάρχουν διαθέσιμες εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης LTC τα προϊόντα ασφάλισης ζωής που προσφέρουν επιταχυνόμενους παροχείς παροχών για LTC και αναπηρία. (Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την καθολική ασφάλιση ζωής, βλ. Εργαλείο προγραμματισμού μελλοντικής χρήσης πολλαπλών χρήσεων

.) Συμπέρασμα Η εξίσωση LTC έχει δύο βασικά συστατικά: ιατρικά και οικονομικά. Και τα δύο ζητήματα πρέπει να αξιολογούνται, ρεαλιστικά, χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό προσωπικών προτιμήσεων, πιθανότητας και στατιστικών, προκειμένου να προσδιοριστεί μια λογική πορεία δράσης. Δεν υπάρχει σωστή απάντηση για κανένα ζευγάρι ή άτομο. πολλοί θα έχουν πολλές επιλογές για να επιλέξουν από την ανοχή τους σε κινδύνους, και την προσωπική κατάσταση.