Οι ασφαλιστικές εταιρείες βασίζονται στη νομοθεσία μεγάλου αριθμού για την ακριβέστερη εκτίμηση της αξίας και της συχνότητας των μελλοντικών απαιτήσεων που καταβάλλονται στους ασφαλισμένους. Όταν λειτουργεί σωστά, οι ασφαλιστικές εταιρείες γίνονται πιο σταθερές από ό, τι θα ήταν διαφορετικά. Οι καταναλωτές ασφαλίσεων είναι πιο πιθανό να πληρώσουν ένα δίκαιο και ακριβές ασφάλιστρο για την κάλυψή τους και όλο το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι πιο σταθερό. Ωστόσο, τα θεωρητικά οφέλη από το νόμο μεγάλου αριθμού δεν συγκρατούνται πάντα στην πρακτική πραγματικότητα.

Νόμος μεγάλων αριθμών

Ο νόμος μεγάλου αριθμού προέρχεται από τη θεωρία πιθανοτήτων στις στατιστικές. Προτείνει ότι όταν το δείγμα των παρατηρήσεων αυξάνεται, η διακύμανση γύρω από τη μέση παρατήρηση μειώνεται. Με άλλα λόγια, η μέση τιμή αποκτά προγνωστική ισχύ και είναι πιο πιθανό να αντιπροσωπεύει την αναμενόμενη τιμή.

Για ένα βασικό παράδειγμα, σκεφτείτε μια απλή δοκιμασία στην οποία ένα άτομο γυρίζει ένα τέταρτο. Κάθε φορά που το τρίμηνο προσγειώνεται ως κεφάλια, το άτομο καταγράφει ένα σημείο. Κανένα σημείο δεν καταγράφεται όταν προσγειώνεται ως ουρές. Η αναμενόμενη αξία ενός flip σε αυτή τη δοκιμή είναι 0. 5 μονάδες, επειδή υπάρχει μόνο 50% πιθανότητα το τέταρτο να προσγειωθεί ως επικεφαλής.

Εάν αναστρέψετε μόνο το κέρμα δύο φορές - δύο παρατηρήσεις - η μέση τιμή θα μπορούσε να καταλήξει μακριά από την αναμενόμενη τιμή. Οι διαδοχικές κεφαλές παράγουν μια μέση τιμή 1 βαθμού, ενώ δύο ουρές έχουν μια μέση τιμή 0 βαθμών. Με την αύξηση του αριθμού των παρατηρήσεων, ο αγωγός της δοκιμής είναι πιο πιθανό να λάβει μια μέση τιμή πιο κοντά στην αναμενόμενη τιμή. Εάν υπάρχουν 53 κεφαλές και 47 ουρές κατά τη διάρκεια 100 περιστροφών, η μέση τιμή είναι 0. 53, η οποία είναι πολύ κοντά στην προσδοκώμενη τιμή 0. 5. Έτσι λειτουργεί ο νόμος μεγάλων αριθμών.

Νόμος μεγάλων αριθμών ασφαλίσεων

Στον ασφαλιστικό κλάδο, ο νόμος μεγάλου αριθμού παράγει το δικό του αξίωμα. Ο αριθμός των μονάδων έκθεσης ή οι αντισυμβαλλόμενοι αυξάνεται, ενώ παραμένει ανεξάρτητα εκτεθειμένος σε ζημία. και η πιθανότητα είναι μεγαλύτερη από την πραγματική απώλεια ανά μονάδα έκθεσης θα είναι η αναμενόμενη ζημία ανά μονάδα έκθεσης. Για να το θέσουμε σε οικονομική γλώσσα, υπάρχουν επιστροφές στην κλίμακα της ασφαλιστικής παραγωγής όσον αφορά τη φερεγγυότητα.

Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι είναι ευκολότερο να καθοριστεί το σωστό ασφάλιστρο - και έτσι να μειωθεί η έκθεση του κινδύνου για τον ασφαλιστή - καθώς εκδίδονται περισσότερες πολιτικές εντός μιας ασφαλιστικής τάξης. Υποθέτοντας μια σταθερή και ανεξάρτητη κατανομή πιθανότητας για την έκθεση σε ζημίες, μια ασφαλιστική εταιρεία είναι καλύτερα να εκδίδει 500 και όχι 150 ασφαλιστήρια συμβόλαια πυρός.

Για να το δούμε με άλλο τρόπο, ας υποθέσουμε ότι μια ασφαλιστική εταιρεία υγείας ανακαλύπτει ότι πέντε στους 150 ανθρώπους θα υποστούν σοβαρό και ακριβό τραυματισμό κατά τη διάρκεια ενός δεδομένου έτους.Εάν η εταιρεία είναι σε θέση μόνο να ασφαλίσει 10 ή 25 άτομα, αντιμετωπίζει πολύ υψηλότερους κινδύνους απ 'ότι εάν είναι σε θέση να εξασφαλίσει και τα 150 άτομα. Αυτό συμβαίνει επειδή η εταιρεία είναι πιο σίγουρη με 150 ασφαλισμένους ότι θα έχει επαρκή ασφάλιστρα για να καλύψει τις απαιτήσεις από τα πέντε άτομα με σοβαρούς τραυματισμούς.

Όταν δεν λειτουργεί

Υπάρχουν μεταξύ 2.000 και 2.000 αερομεταφορείς στις Ηνωμένες Πολιτείες κάθε χρόνο μεταξύ του 2010 και του 2015, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της National Association of Insurance Commissioners. Ορισμένοι μεταφορείς είναι πιο επιτυχημένοι από άλλους που παρέχουν τον ίδιο ή παρόμοιο τύπο κάλυψης. Αν υπάρχουν αυξανόμενες αποδόσεις στην ασφάλιση, χάρη στο νόμο μεγάλου αριθμού, τότε γιατί υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές ασφαλιστικές εταιρείες και όχι η αγορά που κυριαρχείται από μια χούφτα σούπερ γίγαντες επιχειρήσεις;

Πρώτον, δεν είναι όλες οι ασφαλιστικές εταιρείες εξειδικευμένες στην παροχή ασφαλιστικών υπηρεσιών. Αυτό περιλαμβάνει τη διατήρηση της λειτουργικής αποτελεσματικότητας, τον υπολογισμό των πραγματικών ασφαλίστρων και τον περιορισμό της έκθεσης σε ζημίες μετά την υποβολή της αξίωσης. Τα περισσότερα από αυτά τα χαρακτηριστικά δεν επηρεάζουν το νόμο μεγάλων αριθμών.

Ωστόσο, ο νόμος μεγάλων αριθμών καθίσταται λιγότερο αποτελεσματικός όταν οι αντισυμβαλλόμενοι που φέρουν τον κίνδυνο είναι ανεξάρτητοι μεταξύ τους. Αυτό γίνεται πιο εύκολα αντιληπτό στους κλάδους υγείας και πυρασφάλειας, διότι οι ασθένειες και οι πυρκαγιές μπορούν να εξαπλωθούν από έναν κάτοχο της ασφάλισης σε άλλο, εάν δεν περιέχονται σωστά. Αυτό το πρόβλημα είναι γνωστό ως μόλυνση.

Υπάρχουν επίσης πιθανοί ασφαλιστικοί κίνδυνοι στους οποίους ο νόμος μεγάλου αριθμού είναι θεωρητικά επωφελής, αλλά δεν υπάρχουν αρκετοί ασφαλισμένοι καταναλωτές για να καταστήσουν το νόμο μεγάλου αριθμού πρακτικά επωφελής. Σκεφτείτε να προσπαθήσετε να ασφαλίσετε μια πόλη από τον κίνδυνο πυρηνικού ή βιολογικού πολέμου. Θα μπορούσαμε να ασφαλίσουμε θεωρητικά χιλιάδες ή εκατομμύρια μεγάλες πόλεις για να αντισταθμίσουμε το κόστος ενός πραγματοποιημένου κινδύνου, αλλά δεν υπάρχουν αρκετές πόλεις αυτού του κόσμου για να το πράξουν.

Τέλος, όλοι οι ασφαλισμένοι καταναλωτές έχουν διαφορετικές προτιμήσεις κινδύνου, προτιμήσεις χρόνου και οικονομική δυνατότητα πληρωμής για ασφάλιση. Καθώς η ποικιλία στις απαιτήσεις αυξάνεται, το πιθανό όφελος από το νόμο μεγάλου αριθμού μειώνεται, επειδή λιγότεροι άνθρωποι θέλουν παρόμοιους τύπους κάλυψης.