Βασιλεία ΙΙ συμφώνησε να φρουρήσει ενάντια στις οικονομικές κρίσεις

Από τον Κέννεντυ στην 11η Σεπτεμβρίου - JFK to 911: Everything Is A Rich Man's Trick (Νοέμβριος 2024)

Από τον Κέννεντυ στην 11η Σεπτεμβρίου - JFK to 911: Everything Is A Rich Man's Trick (Νοέμβριος 2024)
Βασιλεία ΙΙ συμφώνησε να φρουρήσει ενάντια στις οικονομικές κρίσεις
Anonim

Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική αγορά είναι ένα εξαιρετικά περίπλοκο σύστημα που περιλαμβάνει πολλούς διαφορετικούς συμμετέχοντες από την τοπική τράπεζά σας στις κεντρικές τράπεζες κάθε έθνους και ακόμη και εσείς, τον επενδυτή. Λόγω της σημασίας που έχει για την παγκόσμια οικονομία και την καθημερινότητά μας, είναι ζωτικής σημασίας να λειτουργεί σωστά.

Ένα εργαλείο που διευκολύνει την ομαλή λειτουργία των χρηματοπιστωτικών αγορών είναι ένα σύνολο διεθνών τραπεζικών συμφωνιών που ονομάζονται Συμφωνίες της Βασιλείας. Αυτές οι συμφωνίες συντονίζουν τη ρύθμιση των παγκόσμιων τραπεζών και αποτελούν "ένα διεθνές πλαίσιο για διεθνώς ενεργές τράπεζες". Οι συμφωνίες είναι σκοτεινές σε άτομα εκτός τραπεζικού συστήματος, αλλά αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του χρηματοπιστωτικού συστήματος. οι Συμφωνίες της Βασιλείας δημιουργήθηκαν για να προφυλαχθούν από χρηματοοικονομικές διαταραχές, κάτι που συμβαίνει όταν μια κελαηδική κεφαλαιαγορά πληγώνει την πραγματική οικονομία, σε αντίθεση με μια απλή διαταραχή.

Σε αυτό το άρθρο, θα ρίξουμε μια ματιά στην πρόθεση των Συμφωνιών της Βασιλείας και θα δούμε πού κατευθύνονται οι αγορές με το σχηματισμό του Συμφώνου της Βασιλείας ΙΙ. (Για την ανάγνωση του υπόβαθρου, βλέπε Η συμφωνία της Βασιλείας ενισχύει τις τράπεζες; και

Τι είναι η τράπεζα για διεθνείς διακανονισμούς; Οι Συμφωνίες της Βασιλείας καθορίζουν πόσα κεφάλαια μετοχών - γνωστά ως ρυθμιστικά κεφάλαια - πρέπει να κατέχουν μια τράπεζα για την αποτροπή απροσδόκητων ζημιών. Το μετοχικό κεφάλαιο είναι περιουσιακά στοιχεία μείον υποχρεώσεις. Για μια παραδοσιακή τράπεζα, τα περιουσιακά στοιχεία είναι δάνεια και οι υποχρεώσεις είναι καταθέσεις πελατών. Αλλά ακόμη και μια παραδοσιακή τράπεζα έχει μεγάλη μόχλευση (δηλ. Ο λόγος χρέους προς μετοχές ή χρέος προς κεφάλαιο είναι πολύ υψηλότερος από ό, τι για μια εταιρεία). Εάν τα περιουσιακά στοιχεία υποχωρήσουν σε αξία, τα ίδια κεφάλαια μπορούν να εξατμιστούν γρήγορα. Έτσι, με απλά λόγια, η Συμφωνία της Βασιλείας απαιτεί από τις τράπεζες να έχουν ένα περιθώριο μετοχικού κεφαλαίου σε περίπτωση που τα περιουσιακά στοιχεία υποχωρήσουν, παρέχοντας προστασία στους καταθέτες.

Η κανονιστική αιτιολόγηση γι 'αυτό είναι για το σύστημα: Εάν οι μεγάλες τράπεζες αποτύχουν, αυτό συλλαβίζει συστηματικό πρόβλημα. Αν όχι γι 'αυτό, θα αφήναμε τις τράπεζες να ορίσουν τα ίδια επίπεδα συμμετοχής - γνωστά ως οικονομικά κεφάλαια - και να αφήσουν την αγορά να κάνει πειθαρχία. Έτσι, η Βασιλεία επιχειρεί να προστατεύσει το σύστημα με τον ίδιο τρόπο που προστατεύει ο Ομοσπονδιακός Οργανισμός Ασφάλισης Καταθέσεων (FDIC) μεμονωμένους επενδυτές. (Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε το

Ασφαλίζονται οι καταθέσεις σας στην Τράπεζα;

)

Τραπεζικά δάνεια - Τότε και τώρα

Η παραδοσιακή τράπεζα "δάνειο και κράτηση" μπορεί τώρα να υπάρχει μόνο σε ένα μουσείο. Οι σύγχρονες τράπεζες "προέρχονται και διανέμουν" και έχουν εκπληκτικά πολύπλοκους ισολογισμούς. Για παράδειγμα, πολλές τράπεζες έχουν απομακρυνθεί από μακροπρόθεσμα μη ρευστοποιήσιμα περιουσιακά στοιχεία και από εμπορεύσιμα περιουσιακά στοιχεία. Επιπλέον, πολλές τράπεζες συνήθως τιτλοποιούνται. Δηλαδή, πωλούν περιουσιακά στοιχεία δανείων από τους ισολογισμούς τους ή επιτυγχάνουν παρόμοια μεταφορά κινδύνου με την αγορά πιστωτικής προστασίας από ένα τρίτο μέρος, συχνά ένα hedge fund έμμεσα.Αυτή είναι η λεγόμενη συνθετική τιτλοποίηση. (Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε το

Πίσω από τις σκηνές της υποθήκης σας και Τι είναι η τιτλοποίηση; ) έχει κατορθώσει να αυξήσει το συνολικό επίπεδο του μετοχικού κεφαλαίου στο σύστημα. Όπως και πολλοί κανονισμοί, προκάλεσε επίσης απρόβλεπτες συνέπειες. επειδή δεν διαφοροποιεί τους κινδύνους πολύ καλά, ενθάρρυνε σθεναρά την αναζήτηση κινδύνων. Προήγαγε επίσης την τιτλοποίηση δανείων που οδήγησε στην αποδέσμευση της στην αγορά subprime. (Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την κρίση των ενυπόθηκων δανείων, ανατρέξτε στη σελίδα μας σχετικά με το Δάνειο υποθήκης.) Εν ολίγοις, η Βασιλεία I έχει αρκετές αδυναμίες. Και, παρόλο που μερικοί άνθρωποι εμπλέκουν λανθασμένα όλη τη Βασιλεία σε ορισμένα από τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει, είναι πολύ νωρίς για να διαπιστωθεί εάν η Βασιλεία ΙΙ θα αποτύχει όσον αφορά τα πιστωτικά παράγωγα και τις τιτλοποιήσεις. Η Βασιλεία ΙΙ προσπαθεί να αντιμετωπίσει νέες καινοτομίες σε κίνδυνο, αλλά το κόστος είναι πολύπλοκο.

Βασιλεία II είναι περίπλοκη

Η νέα συμφωνία ονομάζεται Βασιλεία ΙΙ. Στόχος του είναι η καλύτερη ευθυγράμμιση του απαιτούμενου ρυθμιστικού κεφαλαίου με τον πραγματικό τραπεζικό κίνδυνο. Αυτό καθιστά πολύ πιο πολύπλοκο από το αρχικό συμφωνητικό. Η Βασιλεία ΙΙ έχει πολλαπλές προσεγγίσεις για διαφορετικούς τύπους κινδύνων. Διαθέτει πολλαπλές προσεγγίσεις για τιτλοποίηση και για μέτρα περιορισμού του πιστωτικού κινδύνου (όπως οι εξασφαλίσεις). Περιέχει επίσης τύπους που απαιτούν έναν οικονομικό μηχανικό.

Ορισμένες χώρες έχουν εφαρμόσει βασικές εκδοχές του νέου συμφώνου, αλλά στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Βασιλεία ΙΙ αντιμετωπίζει μια οδυνηρή, αμφιλεγόμενη και παρατεταμένη ανάπτυξη (ακόμη και όταν οι μεγάλες τράπεζες εργάζονται εδώ και χρόνια για να τηρήσουν τους όρους της). Πολλά από τα προβλήματα είναι αναπόφευκτα: Η συμφωνία προσπαθεί να συντονίσει τις κεφαλαιακές απαιτήσεις των τραπεζών μεταξύ των χωρών και των τραπεζών. Η διεθνής συνοχή είναι αρκετά δύσκολη, αλλά και η κλιμάκωση των απαιτήσεων - με άλλα λόγια, είναι πολύ δύσκολο να σχεδιάσουμε ένα σχέδιο που δεν θα ωφελήσει έναν τραπεζικό γίγαντα σε μια μικρότερη περιφερειακή τράπεζα. Βασιλεία II είναι τρεις πυλώνες

Η Βασιλεία ΙΙ έχει τρεις πυλώνες: ελάχιστο κεφάλαιο, επισκόπηση εποπτών και πειθαρχία της αγοράς.

Πνευματικά δικαιώματα © 2007 Investopedia. com Εικόνα 1 Το ελάχιστο κεφάλαιο είναι η τεχνική, ποσοτική καρδιά της συμφωνίας. Οι τράπεζες πρέπει να κατέχουν κεφάλαιο έναντι του 8% του ενεργητικού τους, αφού προσαρμόσουν τα περιουσιακά στοιχεία τους για κίνδυνο.

Η επανεξέταση των εποπτικών αρχών είναι η διαδικασία με την οποία οι εθνικές ρυθμιστικές αρχές διασφαλίζουν ότι οι τράπεζες της χώρας τους τηρούν τους κανόνες. Εάν το ελάχιστο κεφάλαιο είναι το βιβλίο κανόνων, ο δεύτερος πυλώνας είναι το σύστημα διαιτητών.
Η πειθαρχία της αγοράς βασίζεται στην αυξημένη αποκάλυψη του κινδύνου. Αυτό μπορεί να είναι ένας σημαντικός πυλώνας λόγω της πολυπλοκότητας της Βασιλείας. Σύμφωνα με τη Βασιλεία ΙΙ, οι τράπεζες μπορούν να χρησιμοποιούν τα δικά τους εσωτερικά μοντέλα (και να αποκτούν χαμηλότερες κεφαλαιακές απαιτήσεις), αλλά η τιμή τους είναι η διαφάνεια.

Βασιλεία

II Χρεώσεις για τρεις κινδύνους

Η συμφωνία αναγνωρίζει τρεις μεγάλους κόμβους κινδύνου: πιστωτικό κίνδυνο, κίνδυνο αγοράς και λειτουργικό κίνδυνο. Με άλλα λόγια, μια τράπεζα πρέπει να κατέχει κεφάλαιο και έναντι των τριών ειδών κινδύνων. Μια επιβάρυνση για τον κίνδυνο αγοράς εισήχθη το 1998.Η επιβάρυνση για λειτουργικό κίνδυνο είναι νέα και αμφιλεγόμενη διότι είναι δύσκολο να προσδιοριστεί, για να μην αναφέρουμε ποσοτικά, τον λειτουργικό κίνδυνο (Η βασική προσέγγιση χρησιμοποιεί το ακαθάριστο εισόδημα της τράπεζας ως υποκατάστατο του λειτουργικού κινδύνου.) < Copyright © 2007 Investopedia. com

Εικόνα 2 Η μετάβαση της Βασιλείας ΙΙ Η εφαρμογή όχι μόνο είναι κλιμακωτή σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά η ίδια η συμφωνία περιέχει κλιμακωτές προσεγγίσεις. Για παράδειγμα, ο πιστωτικός κίνδυνος έχει τρεις προσεγγίσεις: τυποποιημένη, βασισμένη στην εσωτερική αξιολόγηση (IRB) και προηγμένη IRB. Σε γενικές γραμμές, μια πιο προηγμένη προσέγγιση βασίζεται περισσότερο στις εσωτερικές υποθέσεις μιας τράπεζας. Μια πιο προηγμένη προσέγγιση θα απαιτήσει γενικά λιγότερα κεφάλαια, αλλά οι περισσότερες τράπεζες θα χρειαστεί να μεταβαίνουν σε πιο προηγμένες προσεγγίσεις με την πάροδο του χρόνου.

Περίληψη
Η Συμφωνία της Βασιλείας ΙΙ επιχειρεί να διορθώσει τα προβληματικά προβλήματα με την αρχική συμφωνία. Αυτό γίνεται με τον ακριβέστερο προσδιορισμό του κινδύνου, αλλά με το κόστος της πολυπλοκότητας του κανόνα. Οι τεχνικοί κανόνες θα υποστηριχθούν σημαντικά από την αναθεώρηση της εποπτείας (Πυλώνας 2) και την πειθαρχία της αγοράς (Πυλώνας 3). Ο στόχος παραμένει: Διατηρήστε αρκετό κεφάλαιο στο τραπεζικό σύστημα για να προστατεύσετε από τη ζημιά από οικονομικές κρίσεις.