α:

Οι επιταγές διαφόρων ειδών, όπως οι ταξιδιωτικές επιταγές και οι έλεγχοι μισθοδοσίας, μπορούν να μετατραπούν σε μη ζητηθέντα περιουσιακά στοιχεία μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα. Είναι διασκεδαστικό σε πολλές πολιτείες. Οι νόμοι της Escheat διασφαλίζουν ότι, όταν οι άγνωστοι έλεγχοι εκπνεύσουν και δεν καταστούν απαιτητοί, ο εκδότης της επιταγής δεν παραπλανά τα κεφάλαια που δικαιωματικά ανήκουν στον δικαιούχο. Ο εκδότης πρέπει να μεταβιβάσει τον τίτλο σε μη ζητηθείσα επιταγή στο κράτος, το οποίο το διασφαλίζει, έως ότου ο δικαιούχος ζητήσει τον έλεγχο πίσω.

Ανεπιβεβαίωτοι έλεγχοι

Όταν ένα άτομο εκδίδει επιταγή για την πληρωμή προϊόντων και υπηρεσιών και ο δικαιούχος καταθέτει την επιταγή μετά τη λήξη της επιταγής, ο έλεγχος γίνεται απαράδεκτος ως ιδιοκτησία που δεν έχει ζητηθεί. Ένας εκδότης πρέπει να αναφέρει τους μη επιλεγμένους ελέγχους στην κατάσταση της δικαιοδοσίας του εάν δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί δεν ζητήθηκε η επιταγή. Μόλις το κράτος λάβει τον τίτλο στους μη διεκδικημένους ελέγχους, τα κρατάει μέχρις ότου τα δικαιολογημένα αρχεία δικαιούχων απαιτήσουν γραφειοκρατία για να διεκδικήσουν την επιστροφή.

Παραδείγματα μη απαιτημένων επιταγών

Σε ορισμένες πολιτείες, οι μη ζητηθείσες επιταγές αντιπροσωπεύουν σημαντικό μέρος όλων των μη ζητηθέντων περιουσιακών στοιχείων που τηρούνται στα κρατικά τμήματα του Treasury. Οι έλεγχοι μπορούν να εξοβελιστούν εάν ήταν εξαιρετικοί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι γραπτές επιταγές και οι έλεγχοι που επιστρέφονται από το ταχυδρομείο μπορούν να γίνουν διασκεδαστικοί με την πάροδο του χρόνου. Οι περισσότεροι εκδότες θεωρούν ότι δεν έχουν ζητηθεί επιταγές μετά από τρία χρόνια από την έκδοσή τους. Οι συνηθισμένοι τύποι επιταγών που υπόκεινται σε νόμους περί φυγής περιλαμβάνουν τη μισθοδοσία, τις προμήθειες των εργαζομένων, τους πληρωτέους λογαριασμούς, τα μερίσματα, τις πληρωμές πωλητών, τις επιστροφές και τα έξοδα ταξιδίου.

Ανάκτηση μη ζητηθέντων επιταγών

Οι δικαιούχοι μπορούν να αναζητήσουν τις αζήτητες επιταγές τους, τις οποίες διέφυγε το κράτος μέσω πολυάριθμων κρατικών και εθνικών μητρώων μη κατοχυρωμένων περιουσιακών στοιχείων. Οι κοινές ηλεκτρονικές πηγές περιλαμβάνουν τα δημόσια γραφεία του Υπουργείου Οικονομικών και των ελεγκτών, καθώς και το MissingMoney. com.