α:

Τα κεφαλαιακά κέρδη φορολογούνται αρκετά διαφορετικά στις διάφορες χώρες. Ορισμένες χώρες δεν χρεώνουν φόρο κεφαλαιουχικών κερδών. Οι περισσότεροι περιλαμβάνουν τα κεφαλαιακά κέρδη σε φορολογητέο εισόδημα, αλλά συχνά με διαφορετικό ρυθμό από εκείνο των τακτικών εισοδημάτων, όπως οι μισθοί. Ο φορολογικός συντελεστής για τα κεφαλαιακά κέρδη μπορεί να είναι είτε χαμηλότερος είτε υψηλότερος από τους συντελεστές για το κανονικό εισόδημα.

Τα κεφαλαιακά κέρδη είναι κέρδη από την πώληση ενός περιουσιακού στοιχείου μη αποθέματος σε ποσό υψηλότερο από το ποσό που αγοράστηκε για. Παραδείγματα περιουσιακών στοιχείων εκτός αποθέματος περιλαμβάνουν τα εταιρικά αποθέματα, μια επιχείρηση, ένα έργο τέχνης και ένα αγροτεμάχιο.

AD:

Από τον Μάρτιο του 2015, δύο χώρες που δεν χρεώνουν φόρο κεφαλαιουχικών κερδών είναι τα Μπαρμπάντος και η Σιγκαπούρη. Στη Σιγκαπούρη, ωστόσο, οι επαγγελματίες έμποροι (όσοι αγοράζουν και πωλούν κινητές αξίες) αποτελούν εξαίρεση. Για τους εμπόρους στη Σιγκαπούρη, τα κεφαλαιακά κέρδη θεωρούνται εισόδημα και φορολογούνται με τους ίδιους συντελεστές με τα εισοδήματα.

Στην Εσθονία, όλοι οι κάτοικοι φορολογούνται με τον ίδιο συντελεστή για κέρδη κεφαλαίου όπως για τα τακτικά εισοδήματα. Ο φορολογικός συντελεστής στη χώρα αυτή είναι κατά 21%.

Στην Αυστρία, τα κέρδη κεφαλαίου φορολογούνται στο 25%, αλλά υπάρχει μια εξαίρεση γνωστή ως Schachtelprivileg για την πώληση ξένων οντοτήτων με αδιαφανή φορολογία. Η εξαίρεση αυτή προϋποθέτει ότι η συμμετοχή υπερβαίνει το 10% και ο μέτοχος κατέχει τις μετοχές για περισσότερο από ένα έτος.

Στον Καναδά, φορολογείται μόνο το 50% των πραγματοποιηθέντων κεφαλαιουχικών κερδών. Στη συνέχεια φορολογούνται βάσει του φορολογικού συντελεστή του ατόμου. Ωστόσο, ισχύουν ορισμένες εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, η πώληση της κύριας κατοικίας μπορεί να απαλλαγεί από φόρους.

AD:

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα άτομα και οι εταιρείες καταβάλλουν φόρους επί του καθαρού συνόλου των κεφαλαιουχικών τους κερδών στον ομοσπονδιακό φόρο εισοδήματός τους, αν και υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις. Τα βραχυπρόθεσμα κεφαλαιακά κέρδη φορολογούνται με υψηλότερο ρυθμό από το κανονικό εισόδημα, ενώ τα μακροπρόθεσμα κεφαλαιακά κέρδη φορολογούνται με χαμηλότερο συντελεστή. Από την άλλη πλευρά, για ορισμένες φορολογικές κλίμακες, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν χρεώνει φόρους επί των μακροπρόθεσμων κεφαλαιακών κερδών, τα οποία ορίζονται ως κέρδη επί περιουσιακών στοιχείων που κρατήθηκαν για περισσότερο από ένα χρόνο πριν από την πώλησή τους.