Χθες το βράδυ ο Donald Trump εξελέγη χθες το 45ο Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Τι θα συμβεί τώρα που ο μεγαλοπρεπής μεγιστάνας ακινήτων κέρδισε πραγματικά τον αγώνα για τον Λευκό Οίκο;

Από τον Ιούλιο του 2016, ήταν ακόμα δύσκολο να προσδιοριστεί επακριβώς η οικονομική, κοινωνική και εξωτερική πολιτική της Trump. Ο υποψήφιος ήταν μεγάλος σε ευρείες ιδέες και γενικές λύσεις, αλλά οι ομιλίες και τα γραπτά του δεν είχαν λεπτομέρειες. Εκτός από τις δηλώσεις που έκανε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας του 2016, η οποία ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2015, υπάρχουν κάποιες παλαιότερες προτάσεις από την εκστρατεία υποψηφιότητας του Αναπληρωτή Κόμματος το 2000. Αυτές δεν έχουν ληφθεί υπόψη λόγω ασυνέπειων και αλλαγών στη στάση του Trump, εντάχθηκε στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα.

Διεθνές Εμπόριο

Γενικά, το Trump δεν θεωρεί ότι το διεθνές εμπόριο είναι επωφελές όπως κάνουν οι περισσότεροι σύγχρονοι οικονομολόγοι. Έχει επανειλημμένα συνάψει συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου, όπως η Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου του Βορειοανατολικού Ατλαντικού (NAFTA) και η Συμφωνία Εταιρικής Σχέσης Διασυνοριακής Συνεργασίας (TPP) και πολλές φορές δεσμεύτηκε να τις «εξουδετερώνει» εάν δεν είναι σε θέση να διαπραγματευτεί νέους όρους. Η πρόθεση είναι να επαναφέρονται οι θέσεις εργασίας που έχουν ανατεθεί στην Αμερική και να διεξαχθούν διαπραγματεύσεις για νέες και θεμιτές εμπορικές συμφωνίες και να υπάρξει πλεόνασμα.

Η στρατηγική του για την επιστροφή των θέσεων εργασίας στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι να θέσει ένα τιμολόγιο 20% σε όλα τα εισαγόμενα προϊόντα, αν και ο αριθμός αυτός κυμαίνεται από ομιλία στην ομιλία. Έχει επίσης πει ότι θα ξεχωρίσει μεμονωμένες εταιρείες που μετακινούνται στο εξωτερικό. Για παράδειγμα, αφού η Ford Motor Co. ανακοίνωσε ότι θα χτίσει ένα $ 2. 5 δισεκατομμύρια εργοστάσιο στο Μεξικό, η Trump υποσχέθηκε να θέσει ένα τιμολόγιο 35% σε οποιοδήποτε αυτοκίνητο Ford που κατασκευάστηκε στο Μεξικό. Είπε επίσης ότι θα επιβάλει ένα ειδικό για την Κίνα χρέος για να αντισταθμίσει τις επιπτώσεις της χειραγώγησης των κινεζικών νομισμάτων.

Η φιλοσοφία του Trump σχετικά με το εμπόριο μπορεί να συγκριθεί με το Tarif Act του Smoot-Hawley του 1930, το οποίο επέβαλε υψηλούς δασμούς σε σημαντικό αριθμό αγαθών σε μια προσπάθεια να ενισχύσει τα κέρδη των αμερικανικών εταιρειών και να προστατεύσει τις αμερικανικές θέσεις εργασίας . Δυστυχώς, το τιμολόγιο αντανακλούσε ευρέως και το διεθνές εμπόριο επιβραδύνθηκε σημαντικά, γεγονός που μόνο επιδείνωσε τη Μεγάλη Ύφεση που ξεκίνησε ένα χρόνο νωρίτερα. Έχει επίσης καταστρεπτική επίδραση στις πολιτικές σχέσεις με άλλες χώρες.

Αν το Ηνωμένο Βασίλειο επιβάλλει ένα ειδικό για κάθε χώρα τιμολόγιο, η χώρα-στόχος δεν έχει κανένα λόγο να μην αντιδράσει. Επιπλέον, εάν το Ηνωμένο Βασίλειο επρόκειτο να επιστρέψει στην παραγωγή της πλειοψηφίας των δικών του αγαθών, δεν θα επέστρεφαν όλες οι θέσεις εργασίας που χάθηκαν. Πολλές θέσεις εργασίας που έχουν ανατεθεί στο εξωτερικό έχουν πλέον αντικατασταθεί από τεχνολογία. Οι τιμές στα αγαθά θα αυξάνονταν σχεδόν σίγουρα αν οι κατασκευές δεν έκοψαν τα κέρδη τους επειδή και οι δύο U.Η παραγωγή και οι εισαγωγές θα ήταν ακριβότερες. Ο ηττημένος σε αυτό το σενάριο είναι ο καταναλωτής. (Διαβάστε περισσότερα για τα τιμολόγια και τους εμπορικούς φραγμούς εδώ)

Το Απλοποιημένο Φορολογικό Σχέδιο

Οι στόχοι του απλουστευμένου φορολογικού σχεδίου είναι σαφείς: απλοποίηση του φορολογικού κώδικα, παροχή φορολογικών ελαφρύνσεων στη μεσαία τάξη και ανάπτυξη της οικονομίας. Το φορολογικό σχέδιο του Trump έχει τέσσερα βασικά σημεία:

Δεν υπάρχει φόρος για άτομα που κάνουν λιγότερα από 25.000 δολάρια ή παντρεμένα ζευγάρια που κάνουν λιγότερα από 50.000 δολάρια

Εφαρμόζουν τέσσερις φορολογικές κλίμακες. 0%, 10%, 20% και 25%

• Εταιρικός φόρος 15%
• Αφαιρέστε τον "φόρο θανάτου" ή αυτό που ο IRS αναφέρεται ως φόρος ακίνητης περιουσίας, Εναλλακτικός Ελάχιστος Φόρος και Φόρος Εισόδου > Το Trump περιγράφει το σχέδιο ως μεταρρυθμιστική φορολογική μεταρρύθμιση. Ο χαμηλότερος συντελεστής φορολογίας εταιρειών έχει ως στόχο να αποθαρρύνει τις εταιρικές αναστροφές και να συμβάλει στη διατήρηση θέσεων εργασίας στην Αμερική. Θέλει επίσης να καταργηθεί ο "φόρος θανάτου" (γνωστός επίσης ως φόρος ακίνητης περιουσίας), ένας φόρος που εφαρμόζεται στις μεταβιβάσεις περιουσιακών στοιχείων μεγαλύτερων από 5 δολάρια. 45 εκατ. Ευρώ.
• Οι φορολογικές περικοπές θα χρηματοδοτηθούν με τη μείωση ή την εξάλειψη των φορολογικών κενών για τους «πολύ πλούσιους» και για τις «επιχειρήσεις που εξυπηρετούν ειδικά συμφέροντα» σύμφωνα με το σχέδιο της Trump. Ο τελευταίος αναφέρεται πιθανώς στο παραθυράκι που παρουσιάζει ενδιαφέρον, το οποίο ανέφερε σε διάφορες ομιλίες και συνεντεύξεις. Θα καταβάλει επίσης ένα 10% εφάπαξ φόρο επί των επαναπατρισθέντων κερδών που έχουν κερδίσει οι αμερικανικές εταιρείες και θα θέσει τέλος στην αναβολή των φόρων επί του εισοδήματος που αποκτήθηκε στο εξωτερικό.
• Οι φορολογικοί εμπειρογνώμονες συμφώνησαν γενικά ότι το σχέδιο του Trump είναι μη βιώσιμο. Μια ανάλυση που πραγματοποιήθηκε από το Κέντρο Φορολογικής Πολιτικής, ένα μη παρισινό ερευνητικό κέντρο, δήλωσε ότι θα βελτιώσει τα κίνητρα των ανθρώπων να εργαστούν, να σώσουν και να επενδύσουν. Ωστόσο, θα αυξήσει επίσης το εθνικό χρέος κατά 80% του ΑΕΠ έως το 2036, εκτός εάν συνοδεύεται από σημαντικές περικοπές δαπανών. Σύμφωνα με την έκθεση, ο τελευταίος θα αποδώσει την πρώτη, αφήνοντας το Ηνωμένο Βασίλειο με πολύ μεγαλύτερο χρέος και ανεπηρέαστη ανάπτυξη. Το σχέδιο θα ήταν επωφελές για τους φορολογούμενους με υψηλό εισόδημα και όχι για τη μεσαία τάξη.

Η Διεθνής Πολιτική, η Μετανάστευση και το Τείχος

Η Trump γενικά προβάλλει μια σκληρή στάση όσον αφορά τη μετανάστευση, τη Μέση Ανατολή και την τρομοκρατία. Καθ 'όλη τη διάρκεια της εκστρατείας, δημιούργησε πρωτοσέλιδα κάνοντας μάλλον ασυνήθιστα σχόλια για τα ζητήματα, όπως είναι η έκκληση για απαγόρευση των μουσουλμάνων στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας ή η κατασκευή ενός τείχους προστασίας των νότιων συνόρων από την παράνομη μετανάστευση.

Στην ομιλία του, ο Trump δήλωσε ότι θα χτίσει ένα φυσικό τοίχο στα σύνορα μεταξύ Μεξικού και ΗΠΑ, τότε το Μεξικό θα το πληρώσει. Η πίστη του είναι ότι αυτός ο τοίχος θα σταματούσε την παράνομη μετανάστευση. Το σχέδιό του είναι να εξαναγκάσει το Μεξικό να χρηματοδοτήσει τον τοίχο καταλαμβάνοντας όλες τις πληρωμές εμβασμάτων που προέρχονται από παράνομους μισθούς που αποστέλλονται στο Μεξικό, καθώς και να αυξήσουν τα τέλη για όλους τους τύπους θεωρήσεων, κάρτες διέλευσης των συνόρων και τέλη στα λιμάνια εισόδου στις ΗΠΑ

Ωστόσο, οι έρευνες δείχνουν ότι πάνω από το 40% των παράνομων μεταναστών εισέρχονται νόμιμα στη χώρα και υπερβαίνουν τις θεωρήσεις τους, πράγμα που σημαίνει ότι δεν περνούν παράνομα τα αμερικανικά σύνορα. Ο συνολικός μη εξουσιοδοτημένος πληθυσμός του Μεξικού στο U.Το S. επίσης μειώνεται και έχει ξεπεράσει το 2007.

Το Trump θέλει επίσης να σταματήσει τη νόμιμη μετανάστευση με το να τερματίσει την ιθαγένεια του δικαιώματός του και να αυξήσει την απαίτηση για μισθούς για τις θεωρήσεις H-1B. Οι ηγέτες της βιομηχανίας τεχνολογίας - 140 για να είμαστε ακριβείς - υπέγραψαν μια ανοικτή επιστολή καταδικάζοντας τη στάση του Trump για τη μετανάστευση. Είπαν ότι θα ήταν δυσάρεστο για την καινοτομία και την ανάπτυξη, αναφέροντας την εξάρτηση από τη μετανάστευση στην τεχνολογική βιομηχανία.

Το ISIS και η τρομοκρατική απειλή συζητήθηκαν έντονα κατά τη διάρκεια των εκλογών και το Trump πρότεινε άμεση αντιπαράθεση, συμπεριλαμβανομένης της βομβιστικής επίθεσης και της χρήσης στρατιωτικών δυνάμεων. Αυτό έρχεται σε άμεση αντίφαση με τις απομονωτικές δηλώσεις που έκανε και την καταδίκη της υποστήριξης του Χίλαρι Κλίντον για τον δεύτερο πόλεμο του Ιράκ το 2002. Η μόνη συνέπεια είναι ο στόχος να νικήσει το ISIS, με τον οποίο πιθανώς θα συμφωνούσαν και οι δύο πλευρές του διαδρόμου.

Πιο πρόσφατα, ο Trump έκανε αμφιβολίες για τη δέσμευση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών στο ΝΑΤΟ όταν είπε στους New York Times ότι θα θεωρούσε οικονομικές συνεισφορές ενός μέλους του έθνους στον οργανισμό πριν έρθει σε άμυνα κανενός. Ο λόγος είναι ότι το Ηνωμένο Βασίλειο συμβάλλει πολύ περισσότερο από πολλούς από τους ευρωπαίους συμμάχους του. Η συλλογική άμυνα ή το άρθρο 5 της ιδρυτικής συνθήκης αποτελεί βασική αξία για το ΝΑΤΟ, το οποίο λέει ότι μια επίθεση εναντίον ενός συμμάχου είναι επίθεση σε όλους τους συμμάχους. Επίσης δεσμεύει τα έθνη-μέλη να έρχονται στην υπεράσπιση του άλλου σε περίπτωση επίθεσης ενός μέλους. Η εγκατάλειψη αυτής της αρχής αποθαρρύνει ολόκληρο τον στόχο της οργάνωσης. Το άρθρο 5 έχει χρησιμοποιηθεί μόνο μία φορά και τιμάται από όλα τα μέλη - αυτό ήταν μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι ειδήμονες και στις δύο πλευρές του διαδρόμου καταδίκασαν το σχόλιο του Trump για το ΝΑΤΟ, λέγοντας ότι ήταν εξαιρετικά ακατάλληλο να προέρχεται από προεδρικό υποψήφιο επειδή δείχνουν πλήρη παραβίαση των σημαντικότερων συμμάχων του έθνους.

Η υγειονομική περίθαλψη

Η κορυφαία προσωπική προτεραιότητα του Trump είναι η κατάργηση του Obamacare και η αντικατάστασή του με κάτι «καταπληκτικό».

Η μεταρρύθμιση της υγειονομικής περίθαλψης που έχει διαμορφωθεί εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις αρχές της ελεύθερης αγοράς που υποτίθεται ότι θα οδηγήσουν σε διευρυμένη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη τιμές και υψηλότερη ποιότητα. Αυτό θα επιτευχθεί με την άρση των φραγμών στην τρέχουσα αγορά που θα αυξήσουν τον ανταγωνισμό μεταξύ ασφαλιστικών εταιρειών και εταιρειών φαρμάκων. Παραδείγματα τέτοιων φραγμών είναι οι νόμοι που εμποδίζουν τις διακρατικές ασφαλιστικές πωλήσεις, τη διαφάνεια των τιμών από τα ιδρύματα υγειονομικής περίθαλψης και τα χαμηλότερα εμπόδια εισόδου για τις νέες φαρμακευτικές εταιρείες. Θεωρητικά, αν οι εταιρείες αντιμετωπίσουν αυξημένο ανταγωνισμό και καθιερώσουν διαφάνεια ως προς τις τιμές, οι δυνάμεις της αγοράς - στην περίπτωση αυτή η αυξημένη προσφορά - θα οδηγήσουν σε μείωση των τιμών.

Το Trump θέλει να μετατρέψει το Medicaid σε πρόγραμμα επιχορήγησης κατά το οποίο τα κράτη θα λάβουν ένα καθορισμένο ποσό χρηματοδότησης από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση που μπορεί να διαχειριστεί. Οι υποστηρικτές υποστηρίζουν ότι το πρόγραμμα θα είναι φθηνότερο και πιο αποτελεσματικό στα κράτη, ενώ οι αντίπαλοι υποστηρίζουν ότι ουσιαστικά μεταφέρει τη δημοσιονομική ευθύνη από τις ομοσπονδιακές προς τις κρατικές κυβερνήσεις, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια της κάλυψης για τους ανθρώπους εάν τα κράτη δεν μπορούν να το χρηματοδοτήσουν.

Το Trump σκοπεύει επίσης να καταβάλει έκπτωση φόρου στην ασφάλιση υγείας και να επιτρέψει σε όλους να έχουν λογαριασμούς ταμιευτηρίου. Οι λογαριασμοί θα ταξινομούνται ως περιουσιακό στοιχείο και συνεπώς θα μπορούν να μεταβιβάζονται μεταξύ των μελών της οικογένειας. Επειδή ο φόρος ακίνητης περιουσίας θα καταργηθεί, οι λογαριασμοί μπορούν να μεταφερθούν στους κληρονόμους.

Πολλά από αυτά τα πράγματα θα μειώσουν τις τιμές. Ωστόσο, η σκοπιμότητα και η αποτελεσματικότητα στην επέκταση της κάλυψης είναι αμφισβητήσιμη.

Πρώτον, η προοπτική της κατάργησης του Obamacare γίνεται όλο και μικρότερη. Η έκθεση μετά από την έκθεση επιβεβαιώνει ότι οποιαδήποτε κατάργηση θα είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια κάλυψης τουλάχιστον 22 εκατομμυρίων ανθρώπων και κανένα σχέδιο που δεν παρουσιάζεται από κανέναν πιστεύεται ότι προσθέτει κάλυψη στην ίδια κλίμακα …

Δεύτερον, οποιαδήποτε προσπάθεια κατάργησης θα απαιτήσει συνεργασία pass legislation. Εάν ο έλεγχος της Γερουσίας επανέρχεται στους Δημοκρατικούς κατά τη διάρκεια της Προεδρίας του Τρούμπα, η πιθανότητα να ψηφιστεί κάποια πολιτική ατζέντα του είναι μικρή.

Ακαθάριστο χρέος

Το εθνικό χρέος βρίσκεται σε μη βιώσιμη πορεία με το προβλεπόμενο εγχώριο χρέος να φθάσει το 155% του ΑΕΠ έως το 2046 (ο αριθμός αυτός βασίζεται στους τρέχοντες προϋπολογισμούς). Ο επόμενος πρόεδρος θα υποβληθεί σε πιέσεις για να βρει μια εύστοχη λύση στο πρόβλημα. Ο Trump δεν παρουσίασε επισήμως ένα σχέδιο σχετικά με το χρέος, αλλά έκανε αρκετές συνεντεύξεις όπου έδωσε στους ψηφοφόρους μια γεύση από αυτό που σκέφτεται.

Το Trump δημιούργησε πρωτοσέλιδα την άνοιξη του 2016 όταν δήλωσε ότι επιθυμεί να επαναδιαπραγματευτεί το δημόσιο χρέος σε συνέντευξη στο CNBC. Για να επαναδιαπραγματευτεί ή να αναδιαρθρωθεί, το χρέος ουσιαστικά σημαίνει ότι θα καταλήξει σε συμφωνία με τους πιστωτές να πληρώσουν λιγότερο από 100 σεντς στο δολάριο. Αυτό συμβαίνει στον εταιρικό κόσμο των πτωχεύσεων. Ωστόσο, όσον αφορά τα κρατικά ομόλογα του Ηνωμένου Βασιλείου, θα μπορούσε να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημία στην οικονομία.

Λίγο μετά το κάλεσμα του Τέρμ για να υπονοήσει ότι θα αθετήσει το δημόσιο χρέος, μίλησε με την Wall Street Journal για να ευθυγραμμίσει αυτό που σήμαινε: αγοράζοντας το χρέος με έκπτωση. Η λογική του είναι ότι αν το επιτόκιο ανεβαίνει, η τιμή θα μειωθεί, και αυτός θα είναι ο χρόνος για να αγοράσει το χρέος πίσω. Το πρόβλημα είναι ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχει τα μετρητά για να αγοράσει το χρέος πίσω. Ακόμη και με έκπτωση, θα έπρεπε να αναλάβει νέο χρέος για να χρηματοδοτήσει το παλαιό χρέος και επειδή η τιμή είναι χαμηλή, η απόδοση είναι υψηλή, πράγμα που σημαίνει ότι το νέο χρέος θα είναι ακριβότερο.

Η αναδιάρθρωση των κρατικών ομολόγων του Ηνωμένου Βασιλείου δεν θα είχε πολύ νόημα και οι επιπτώσεις θα ήταν εξαιρετικά αρνητικές. Οποιαδήποτε ένδειξη αθέτησης μπορεί να κοστίσει στους φορολογούμενους δισεκατομμύρια δολάρια. Η συζήτηση για το ανώτατο όριο του χρέους εκτιμάται ότι κοστίζει 18 άτομα στους φορολογούμενους. 9 δισεκατομμύρια ευρώ και μια καθυστέρηση πληρωμής τόκων το 1979 λόγω προβλημάτων λογιστικής εκτιμήθηκε ότι έχει κοστίσει 12 δισεκατομμύρια δολάρια, σχεδόν 40 δισεκατομμύρια δολάρια σε 2016 δολάρια.

Αγοράζοντας πίσω την διαπραγμάτευση των ομολόγων T κάτω από την ονομαστική αξία θα μπορούσε να έχει νόημα αν το Υπουργείο Οικονομικών είχε τα μετρητά για να το κάνει, ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει. Η κυβέρνηση θα έπρεπε να εκδώσει νέο χρέος για να πληρώσει για το παλαιό χρέος. Το νέο χρέος θα ήταν τώρα πιο ακριβό - λόγω της αντίστροφης σχέσης μεταξύ των αποδόσεων και της τιμής - και του U.Ο S. παραμένει με ελαφρώς λιγότερες, αλλά πιο δαπανηρές υποχρεώσεις.

Κανένα από αυτά τα σενάρια δεν είναι πιθανό να συμβεί, είναι πολύ επικίνδυνο και ακραίο με μια συντριπτική πιθανότητα αρνητικού αποτελέσματος. Πρέπει να δοθεί έμφαση στις δημοσιονομικές πολιτικές και στη μείωση του ελλείμματος και όχι στη διαχείριση του χρέους.

Τα σχέδια του Donald Trump για την Αμερική εξακολουθούν να λείπουν πολλές λεπτομέρειες και λίγοι προεδρικοί υποψήφιοι - αν κάποιος - έχουν απομακρυνθεί από τόσο ασαφείς πολιτικές τόσο κοντά στις εκλογές. Όπως επισημαίνει η ανάλυση του Moody's, οι πολιτικές που παρουσιάζονται κατά τη διάρκεια των εκλογών γενικά υπερεκτιμούνται, αλλά δίνουν μια ματιά στις αξίες και τις φιλοσοφίες του υποψηφίου.

Μια Αμερική με τον Donald Trump ως πρόεδρος θα είναι μια πιο κλειστή Αμερική. Οι διεθνείς σχέσεις πιθανόν να επιδεινωθούν παρά να ενισχυθούν, τόσο λόγω του εμπορίου όσο και λόγω της τεκμαρτής έλλειψης αφοσίωσης σε σημαντικές συμφωνίες και συμμαχίες. Οι πολιτικές του έχουν βρεθεί από τους ερευνητές ότι είναι "δημοσιονομικά ανάρμοστες". Ακόμη και αν δεν εφαρμοστεί πλήρως, τα ελλείμματα θα αυξηθούν και το χρέος.

Το Trump εξέφρασε ότι οι πολιτικές στην ιστοσελίδα του είναι απλώς σημείο εκκίνησης των διαπραγματεύσεων, ωστόσο, ακόμη και σε μικρό βαθμό, οι πολιτικές αυτές θα μειωθούν στην οικονομία. Η έκθεση του Moody's καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μια πλήρης ή και μερική εφαρμογή θα προκαλέσει ύφεση (διαβάστε ολόκληρη την έκθεση

εδώ

).