α:

Οι εταιρείες και οι επενδυτές αναθεωρούν το σταθμισμένο μέσο κόστος κεφαλαίου για την αξιολόγηση των αποδόσεων που πρέπει να πραγματοποιήσει μια επιχείρηση για να καλύψει όλες τις κεφαλαιακές υποχρεώσεις της, όπως πιστωτές, μετοχές, προγράμματα συνταξιοδότησης, . Το Beta είναι κρίσιμο για τους υπολογισμούς WACC, επειδή συμβάλλει στη βαρύτητα του κόστους των ιδίων κεφαλαίων με την καταγραφή του κινδύνου. Ωστόσο, δεδομένου ότι όλες οι κεφαλαιακές υποχρεώσεις δεν συνεπάγονται χρέος (και συνεπώς κίνδυνο αθέτησης ή πτώχευσης), οι συγκρίσεις μεταξύ διαφορετικών υποχρεώσεων απαιτούν έναν υπολογισμό βήτα που αφαιρείται από τον αντίκτυπο του χρέους. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται unlevering beta.

AD:

Περιγράφεται πολύ γενικά, WACC = (βάρος μετοχών) x (κόστος ιδίων κεφαλαίων) + (βάρος χρέους) x (κόστος χρέους).

Το BAC

και το Levering Beta

ενσωματώνουν στην πραγματικότητα τόσο βέβαια όσο και μη βέβαια beta, αλλά το κάνει σε διαφορετικά στάδια όταν υπολογίζονται. Αυτές οι εξισώσεις μπορεί να είναι εξαιρετικά περίπλοκες, αλλά η WACC κάνει κρίση πριν από την εξέταση του χρέους.

Να επιβαρύνετε αποτελεσματικά το μετοχικό κεφάλαιο, να αναλάβετε τους κινδύνους του χρέους. Η χρηματοδότηση μέσω των ιδίων κεφαλαίων είναι σχετικά λιγότερο επικίνδυνη από τη χρηματοδότηση μέσω του χρέους και οι διαφορετικές πηγές ιδίων κεφαλαίων παρουσιάζουν διαφορετικούς κινδύνους. Η απενεργοποίηση του beta βοηθά στην αποσαφήνιση αυτών των διακρίσεων.

AD:

Μετά την εύρεση της μη διατεταγμένης beta, το WACC στη συνέχεια αναθέτει την beta στην πραγματική κεφαλαιακή δομή. Κατά μία έννοια, οι υπολογισμοί έχουν αποκλείσει όλες τις κεφαλαιακές υποχρεώσεις μιας επιχείρησης και στη συνέχεια έχουν ανασυγκροτηθεί για να κατανοήσουν τις σχετικές επιπτώσεις κάθε μέρους. Αυτό επιτρέπει στην εταιρεία να κατανοεί το κόστος των ιδίων κεφαλαίων, δείχνοντας το ενδιαφέρον που η εταιρεία υποχρεούται να πληρώσει ανά δολάριο χρηματοδότησης. Το WACC είναι πολύ χρήσιμο για τον προσδιορισμό της σκοπιμότητας της μελλοντικής επέκτασης του κεφαλαίου. AD: