α:

Για κάθε επένδυση σε ομόλογα θα πρέπει να εξεταστεί ένας αριθμός στοιχείων κινδύνου, καθώς τα ομόλογα, όπως και κάθε επένδυση, φέρουν κίνδυνο. Τα στοιχεία της αξιολόγησης κινδύνου / ανταμοιβής για μια επένδυση ομολόγων περιλαμβάνουν την τιμή, τα επιτόκια, τις φορολογικές εκτιμήσεις, την περίοδο λήξης και την πιστοληπτική ικανότητα του εκδότη. Οι κύριοι κίνδυνοι για τους επενδυτές να εξετάσουν κατά την αγορά ενός καλυμμένου ομολογιακού δανείου είναι ο κίνδυνος επιτοκίου, ο πληθωριστικός κίνδυνος και ο κίνδυνος κλήσεων.

Τα εκπεφρασμένα ομόλογα εκδίδονται από κυβερνητικές οντότητες του Ηνωμένου Βασιλείου, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, κρατικές και δημοτικές αρχές και εταιρείες. Με εκπεφρασμένα ομόλογα, το ομόλογο έχει καθορισμένη διάρκεια, αλλά ο εκδότης έχει τη δυνατότητα να εξαγοράσει το ομολογιακό δάνειο πριν από την ημερομηνία λήξης. Συνήθως, υπάρχει κάποια αρχική περίοδος όταν δεν είναι δυνατή η κλήση του ομολόγου. Μετά από αυτή την περίοδο, το ομολογιακό δάνειο μπορεί να καλείται οποτεδήποτε πριν από τη λήξη του ή μπορεί να υπάρχει χρονοδιάγραμμα κλήσεων που δημιουργείται κατά την έκδοση του ομολόγου, αναφέροντας συγκεκριμένες ημερομηνίες κατά τις οποίες η ομολογία μπορεί να εξαργυρωθεί μετά την περίοδο μη κλήσης. Όταν καλούνται τα ομόλογα, εξαργυρώνονται για την ονομαστική τους αξία συν τυχόν τόκους που έχουν συγκεντρωθεί μέχρι το σημείο αυτό.

Ο βασικός κίνδυνος με εκπεστέα ομόλογα είναι ότι μπορούν να καλούνται, εξαργυρώνονται νωρίς από τον εκδότη, με αποτέλεσμα ο επενδυτής ομολόγων να λαμβάνει μικρότερη απόδοση από την επένδυση από ό, τι περίμενε. Σε περίπτωση που τα επιτόκια μειωθούν κατά τη διάρκεια της περιόδου που κρατείται πριν από τη λήξη, ο εκδότης μπορεί να καλέσει το εκδοτικό ομόλογο να εκδώσει νέα ομόλογα με χαμηλότερα επιτόκια, μειώνοντας το κόστος του κεφαλαίου του εκδότη.

Ένας κίνδυνος παράλληλης κάλυψης με τον κίνδυνο κλήσης είναι ο κίνδυνος επανεπένδυσης. Εάν ένα ομόλογο καλείται επειδή τα επιτόκια έχουν μειωθεί, τότε ο επενδυτής μπορεί να επανεπενδύσει το κεφάλαιό του σε ομόλογα που πληρώνουν τα πρόσφατα χαμηλότερα επιτόκια ή επενδύει σε ομόλογα χαμηλότερης ποιότητας εάν ο επενδυτής επιθυμεί να προσπαθήσει να κερδίσει υψηλότερο επιτόκιο. Για να αντισταθμίσουν τον επενδυτή για τον κίνδυνο κλήσης και επανεπένδυσης, οι εκπεφρασμένες ομολογίες συνήθως προσφέρουν υψηλότερες αποδόσεις από τα μη καλούμενα ομόλογα. Κατά την αξιολόγηση μιας πιθανής επένδυσης σε ομόλογα με δυνατότητα υποβολής χρημάτων, ο επενδυτής θα πρέπει να εξετάσει τόσο την απόδοση έως τη λήξη όσο και την απόδοση προς κλήση, δηλαδή ποια απόδοση θα επιστρέψει το ομολογιακό εάν εξαργυρωθεί αμέσως μετά την αρχική περίοδο μη κλήσης. Ένας επενδυτής θα πρέπει να εξετάζει μόνο εκπεστέα ομόλογα εάν και οι δύο πιθανές αποδόσεις αντιπροσωπεύουν μια αποδεκτή απόδοση της επένδυσης.

Με οποιαδήποτε επένδυση που πρέπει να κρατηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι τη λήξη, υπάρχει κίνδυνος πληθωρισμού. Αυτό είναι ουσιαστικά ο κίνδυνος ότι ο πληθωρισμός θα ξεπεράσει τα έσοδα από επενδύσεις που εισπράττονται, έτσι ώστε κατά την ωρίμανση της επένδυσης η αγοραστική δύναμη των εισπραχθέντων κεφαλαίων να είναι μικρότερη από την αρχική επένδυση του επενδυτή.

Ο πιστωτικός κίνδυνος, που συνδέεται με την πιστοληπτική ικανότητα του εκδότη, είναι ένα άλλο ρίσκο που πρέπει να συνεπάγεται ο επενδυτής των ομολόγων - η πιθανότητα αθέτησης του εκδότη των ομολόγων. Οι επενδυτές μπορούν να συμβουλεύονται διάφορες εταιρείες αξιολόγησης, οι οποίες ορίζονται από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ως εθνικά αναγνωρισμένους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, για αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας εκδοτών ομολόγων.

Η ρευστότητα αποτελεί πρόσθετο κίνδυνο εάν ένας επενδυτής αποφασίσει να πωλήσει τα ομόλογα του στη δευτερογενή αγορά. Η εκτίμηση της τιμής των ομολόγων είναι συνήθως περιορισμένη για τα καλυμμένα ομόλογα.