Όταν αναπτύσσει ένα σταθερό επενδυτικό χαρτοφυλάκιο για έναν μεμονωμένο πελάτη, ο οικονομικός σύμβουλος πρέπει να λαμβάνει υπόψη τους βασικούς παράγοντες που βοηθούν στη δημιουργία της καταλληλότερης επενδυτικής στρατηγικής. Τελικά, η πρωταρχική μέριμνα είναι η επίτευξη των οικονομικών στόχων του πελάτη και βασικές εκτιμήσεις είναι η προθυμία και η ικανότητα του πελάτη να αναλαμβάνει κινδύνους για την επίτευξη αυτών των στόχων. Υπάρχουν πολλές θεμελιώδεις πτυχές που συνδέονται στενά με αυτές τις ανησυχίες, τις οποίες πρέπει να εξετάσει κάθε οικονομικός σύμβουλος πριν δημιουργήσει ένα υγιές χαρτοφυλάκιο.

Η ανοχή κινδύνου συχνά συγχέεται με την ικανότητα κινδύνου, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ενώ οι δύο είναι παρόμοιες και σχετικές, οι δύο έννοιες είναι αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους. Ίσως ο πιο απλός τρόπος να κατανοήσουμε τα δύο είναι να τα θεωρήσουμε ως αντίθετες πλευρές του ίδιου νομίσματος.

Όταν ένας οικονομικός σύμβουλος ασχολείται με την ανοχή κινδύνου ενός πελάτη, ο σύμβουλος καθορίζει την ψυχική και συναισθηματική ικανότητα του πελάτη να χειρίζεται τον κίνδυνο. Ουσιαστικά, αυτή η πτυχή της διαχείρισης κινδύνων είναι η κατανόηση και ο σεβασμός του επιπέδου επένδυσης ή του χρηματοοικονομικού κινδύνου που ο πελάτης είναι άνετα λαμβάνοντας ή ο βαθμός αβεβαιότητας που μπορεί να αντέξει ο πελάτης χωρίς να χάσει τον ύπνο. Συνήθως, το επίπεδο κινδύνου που ο πελάτης θεωρεί αποδεκτό ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία του, τη χρηματοοικονομική του σταθερότητα και ασφάλεια και τους επενδυτικούς στόχους που θέλει ή πρέπει να επιτύχει ο πελάτης. Οι σύμβουλοι χρησιμοποιούν μερικές φορές ερωτηματολόγια ή έρευνες για να κατανοήσουν καλύτερα το πόσο επικίνδυνη είναι μια επενδυτική προσέγγιση.

Η αντίστροφη πλευρά του κέρματος είναι η ικανότητα κινδύνου, η οποία είναι περισσότερο ένα παιχνίδι οικονομικών αριθμών. Ο οικονομικός σύμβουλος πρέπει να αναθεωρήσει το χαρτοφυλάκιο ενός πελάτη, λαμβάνοντας υπόψη τις οικονομικές μετρήσεις που υποδεικνύουν το επίπεδο στο οποίο η κατώτατη γραμμή του πελάτη μπορεί να αντέξει τον κίνδυνο σε περίπτωση πιθανών ζημιών και να το συγκρίνει με το πόσο δυνητικά επωφελής είναι ο κίνδυνος όσον αφορά τα πιθανά κεφαλαιακά κέρδη . Η ικανότητα κινδύνου περιορίζεται από διάφορες πτυχές και συνεπάγεται πιθανή ανάγκη πελάτη για ρευστότητα ή γρήγορη πρόσβαση σε μετρητά, καθώς και πόσο γρήγορα ο πελάτης πρέπει να ανταποκριθεί στους οικονομικούς του στόχους.

Κίνδυνος ρευστότητας

Ο κίνδυνος ρευστότητας αποτελεί συχνά μια σημαντική πηγή ανησυχίας για τους πελάτες. Η δυνατότητα ταχείας πώλησης περιουσιακών στοιχείων και η ρευστοποίησή τους σε μετρητά δεν είναι πάντα αναγκαιότητα, αλλά οι περισσότεροι επενδυτές εξακολουθούν να αισθάνονται άνετα να γνωρίζουν ότι έχουν την ικανότητα να καλύπτουν αιφνίδια ή απρόβλεπτα έξοδα, όπως ιατρική κατάσταση. Ο κίνδυνος έγκειται στους τύπους επενδύσεων που κατέχει ο πελάτης. Για παράδειγμα, ένας οικονομικός σύμβουλος μπορεί να συμβουλεύει τις επενδύσεις ιδιωτικών κεφαλαίων για πελάτες που δεν ενδιαφέρονται λιγότερο για γρήγορη πρόσβαση σε μετρητά, με το εμπόριο να είναι το δυναμικό για σημαντικά υψηλότερες αποδόσεις.Από την άλλη πλευρά, οι πελάτες που ενδιαφέρονται για τη ρευστότητα θα επωφεληθούν από επενδύσεις σε χρηματιστήρια που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια (ETF) και μετοχές, οι οποίες είναι επενδύσεις που μπορούν εύκολα να ρευστοποιηθούν για την εύλογη αγοραία αξία τους.

Φορολογικές ανησυχίες για επενδυτές

Ένας οικονομικός σύμβουλος πρέπει επίσης να καθορίσει πώς να κατασκευάσει σωστά τον επενδυτικό λογαριασμό ενός πελάτη, με βάση τυχόν φορολογικές ανησυχίες που μπορεί να έχει ο πελάτης. Αυτό βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον χρονικό ορίζοντα του πελάτη και τους επενδυτικούς στόχους.

Για παράδειγμα, θεωρήστε ότι ένας πελάτης δημιουργεί έναν επενδυτικό λογαριασμό για εξοικονόμηση για συνταξιοδότηση και θέλει να αναβάλει τις πληρωμές φόρου στις επενδύσεις του πελάτη έως ότου αποσυρθεί ο πελάτης. Οι περισσότεροι πελάτες προτιμούν να αναβάλουν τους φόρους μέχρι τη συνταξιοδότησή τους, επειδή γενικά θα πέσουν σε μια σημαντικά χαμηλότερη φορολογική κλίμακα, λόγω του πολύ λιγότερου εισοδήματος που αποκτήθηκε από ό, τι κατά τη διάρκεια της ενεργού επαγγελματικής τους ζωής. Για έναν πελάτη σε αυτήν την κατάσταση, η καλύτερη δυνατή ενέργεια που μπορεί να κάνει ο οικονομικός σύμβουλος είναι η δημιουργία επενδύσεων μέσω ενός οχήματος, όπως ένας λογαριασμός Roth IRA, ο οποίος επιτρέπει γενικά τις αποσύρσεις που είναι απαλλαγμένες από φόρους και ποινές μετά την άφιξη του πελάτη ηλικία 59 1/2. Ωστόσο, για τους πελάτες που προβλέπουν συχνές αποσύρσεις επενδυτικού κεφαλαίου πριν από τη συνταξιοδότησή τους, δεν υπάρχει όφελος από την πραγματοποίηση επενδύσεων μέσω λογαριασμού επενδύσεων που έχει αναβληθεί από τον φόρο.