α:

Το ακαθάριστο εθνικό προϊόν (ΑΕΠ) είναι μια ελαφρώς τροποποιημένη έκδοση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ). Το ΑΕΠ μιας χώρας ισούται με την αξία όλων των αγαθών και υπηρεσιών που παράγουν οι υπήκοοι σε μια οικονομία, συν την αξία των συνολικών εισαγόμενων αγαθών και υπηρεσιών, μειωμένη κατά το σύνολο των εξαγόμενων αγαθών και υπηρεσιών. Το ΑΕΠ θεωρείται ακριβέστερο όταν εξετάζονται τα γεωγραφικά σύνορα μιας οικονομίας, ενώ το ΑΕΠ αντιπροσωπεύει όλους τους υπηκόους ή τους πολίτες μιας δεδομένης οικονομίας.

Ας υποθέσουμε ότι ένας πολίτης του Ηνωμένου Βασιλείου μετακομίζει στη Σκωτία και ανοίγει μια επιχείρηση που κατασκευάζει αδιάβροχα. Το ΑΕΠ θα υπολογίζει αυτή τη δραστηριότητα προς τη συνολική παραγωγή των Ηνωμένων Πολιτειών και όχι του Ηνωμένου Βασιλείου. Αντιστρόφως, το ΑΕΠ θα υπολογίζει τη δραστηριότητα αυτή προς το Ηνωμένο Βασίλειο

Επίσημη Φόρμουλα ΑΕΠ

Η απλουστευμένη εκδοχή του επίσημου τύπου ΑΕΠ μπορεί να γραφεί ως το άθροισμα της κατανάλωσης από τους υπηκόους, των κρατικών δαπανών, των επενδύσεων των υπηκόων, και την ξένη παραγωγή από εγχώριες επιχειρήσεις μείον την εγχώρια παραγωγή από ξένες εταιρείες.

Ένας άλλος τρόπος για την εκπροσώπηση του ΑΕΠ είναι το ΑΕΠ συν τα καθαρά έσοδα από το εξωτερικό.

Όλα τα στοιχεία για το ΑΕΠ είναι ετήσια και μπορούν να προσαρμοστούν ώστε ο πληθωρισμός να παράγει πραγματικό ΑΕΠ. Κατά μία έννοια, το ΑΕΠ αντιπροσωπεύει το συνολικό παραγωγικό αποτέλεσμα όλων των εργαζομένων που μπορούν να αναγνωριστούν νομικά με τη χώρα καταγωγής.

Υπάρχουν πολλές προβληματικές επιπλοκές στη χρήση του ΑΕΠ. Ο ένας είναι ο τρόπος υπολογισμού των ατόμων που κατέχουν διπλή υπηκοότητα. Εάν ο προαναφερθείς κατασκευαστής αδιάβροχων έχει διπλή υπηκοότητα του Κ. Κ. Και του υ.Σ., και και τα δύο έθνη διεκδικούν όλη την παραγωγική τους παραγωγή, τότε οι προσπάθειές του υπολογίζονται δύο φορές όταν υπολογίζεται το παγκόσμιο ΑΕΠ.

Παγκοσμιοποίηση και ΑΕΠ

Η παγκόσμια οικονομία συνδέεται όλο και περισσότερο. Είναι δυνατόν ένας πολίτης σε μια χώρα να παράγει προϊόντα και υπηρεσίες σε πολλές χώρες ταυτόχρονα μέσω του Διαδικτύου ή μέσω σύγχρονων αλυσίδων εφοδιασμού. Αυτό εγείρει ζητήματα ορισμού και λογιστικής για τους υπολογισμούς ΑΕΠ.

Εν μέρει για το λόγο αυτό, το Γραφείο Οικονομικής Ανάλυσης (BEA) χρησιμοποιεί το ΑΕΠ και όχι το ΑΕΠ. Η σύγχρονη μακροοικονομία υπογραμμίζει τη σημασία των δαπανών σε μια εθνική οικονομία. Ας υποθέσουμε ότι μια γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία κατασκευάζει εργοστάσιο κατασκευής αυτοκινήτων στην Αλαμπάμα. Σύμφωνα με τη θεωρία της ζήτησης, οι θέσεις εργασίας που δημιουργούνται στην Αλαμπάμα αυξάνουν τις δαπάνες και δημιουργούν οικονομική ανάπτυξη στο Ηνωμένο Βασίλειο, όχι στη Γερμανία.

Τόσο το ΑΕΠ όσο και το ΑΕΠ παρακολουθούν την οικονομική μεγέθυνση συγκεντρώνοντας το συνολικό εισόδημα, αλλά το εισόδημα που παράγεται από το ΑΕΠ είναι πολύ πιο γεωγραφικά ευαίσθητο από το εισόδημα που παράγεται από το ΑΕΠ.

Μέτρηση της οικονομικής ανάπτυξης

Το Ηνωμένο Βασίλειο χρησιμοποίησε το ΑΕΠ ως επίσημο μέτρο οικονομικής ευημερίας μέχρι το 1991, μετά το οποίο άλλαξε το ΑΕΠ.Ωστόσο, ορισμένοι οικονομολόγοι αμφισβητούν την εγκυρότητα της χρήσης του ΑΕΠ για τη σύγκριση διαφόρων οικονομιών ή της ίδιας οικονομίας με το πέρασμα του χρόνου.

Το πρώτο ζήτημα, ο πληθωρισμός, μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη δημιουργία αξιόπιστων δεικτών τιμών και την προσαρμογή για τυποποιημένες τιμές. Ένα δεύτερο ζήτημα είναι το μέγεθος του πληθυσμού: η Κίνα και η Ινδία έχουν πολλούς πιθανούς παραγωγούς και καταναλωτές από ό, τι, για παράδειγμα, την Ελβετία ή την Ιρλανδία. Οι περισσότεροι οικονομολόγοι υποστηρίζουν τη χρήση του ΑΕΠ ή του κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ για να υπολογίσουν τον πραγματικό αντίκτυπο της αύξησης του εισοδήματος στα άτομα.

Υπάρχουν και άλλες αντιρρήσεις, αλλά σχεδόν όλοι οι σύγχρονοι λογαριασμοί οικονομικού μεγέθους και ανάπτυξης παρακολουθούνται από την άποψη του ΑΕΠ.