α:

Μια κοινή επιχείρηση είναι μια κοινή μέθοδος για να συνδυάσει την επιχειρησιακή ικανότητα, την τεχνογνωσία του κλάδου και το προσωπικό δύο διαφορετικών εταιρειών. Αυτός ο τύπος εταιρικής σχέσης επιτρέπει σε κάθε συμμετέχουσα εταιρεία την ευκαιρία να εξειδικεύσει τους πόρους της για να ολοκληρώσει ένα συγκεκριμένο έργο ή στόχο, ενώ παράλληλα μειώνει το συνολικό κόστος και κατανέμει τους κινδύνους και τις υποχρεώσεις που είναι εγγενείς στο έργο. Στις περισσότερες περιπτώσεις μια κοινή επιχείρηση είναι μια προσωρινή συμφωνία μεταξύ δύο ή περισσοτέρων επιχειρήσεων και συνάπτεται σύμβαση σύμφωνα με την οποία οι όροι του σχεδίου κοινής επιχείρησης αναλύονται λεπτομερώς για κάθε συμμετέχοντα. Μόλις ολοκληρωθεί η κοινοπραξία, όλα τα μέρη λαμβάνουν το μερίδιό τους στο κέρδος ή τη ζημία και η συμφωνία που καθιέρωσε την κοινή επιχείρηση διαλύεται. Αν και υπάρχουν πλεονεκτήματα για τη δημιουργία μιας κοινής επιχείρησης, οι εταιρείες που εισέρχονται σε αυτό το είδος διακανονισμού αντιμετωπίζουν και ορισμένα μειονεκτήματα.

Περιορισμένες Εξωτερικές Ευκαιρίες

Είναι συνηθισμένο οι συμβάσεις κοινών επιχειρήσεων να περιορίζουν τις εξωτερικές δραστηριότητες των συμμετεχουσών εταιρειών ενώ το έργο βρίσκεται σε εξέλιξη. Κάθε εταιρεία που συμμετέχει σε κοινή επιχείρηση ενδέχεται να υποχρεωθεί να υπογράψει συμφωνίες αποκλειστικότητας ή συμφωνία μη άσκησης ανταγωνισμού που επηρεάζει τις τρέχουσες σχέσεις με πωλητές ή άλλες επιχειρηματικές επαφές. Οι ρυθμίσεις αυτές αποσκοπούν στη μείωση των πιθανών συγκρούσεων συμφερόντων μεταξύ των συμμετεχουσών εταιρειών και των εξωτερικών επιχειρήσεων και διατηρούν την εστίαση στην επιτυχία της νέας κοινής επιχείρησης. Παρόλο που οι συμβατικοί περιορισμοί λήγουν μόλις ολοκληρωθεί η κοινή επιχείρηση, η κατοχή τους στη διάρκεια του έργου έχει τη δυνατότητα να παρεμποδίσει τις βασικές επιχειρηματικές δραστηριότητες ενός εταίρου.

-

Αυξημένη ευθύνη

Η πλειονότητα των εταιρειών που συμμετέχουν σε κοινοπραξίες ιδρύεται ως εταιρική σχέση ή ως εταιρεία περιορισμένης ευθύνης και λειτουργεί με γνώση των κινδύνων ευθύνης που συνδέονται με τους επιλεγμένους τύπους επιχειρήσεων. Η σύμβαση βάσει της οποίας δημιουργείται μια κοινοπραξία εκθέτει κάθε συμμετέχουσα εταιρεία στην εγγενή ευθύνη της εταιρικής σχέσης, εκτός εάν έχει συσταθεί ξεχωριστή οικονομική οντότητα για τη συνέχιση της κοινής επιχείρησης. Αυτό σημαίνει ότι κάθε εταιρεία είναι υπεύθυνη για αξιώσεις κατά της κοινής επιχείρησης επί ίσοις όροις, παρά το επίπεδο συμμετοχής της στις δραστηριότητες που προκάλεσαν την αξίωση.

Οι συμμετέχουσες εταιρείες σε κοινοπραξία ελέγχουν την κοινή χρήση του έργου, αλλά οι δραστηριότητες εργασίας και η χρήση των πόρων που σχετίζονται με την ολοκλήρωση της κοινής επιχείρησης δεν κατανέμονται πάντα ισότιμα . Είναι σύνηθες να αναμένεται ή να απαιτείται από μια συμμετέχουσα επιχείρηση να συνεισφέρει τεχνολογία, πρόσβαση σε κανάλι διανομής ή εγκαταστάσεις παραγωγής καθ 'όλη τη διάρκεια της κοινής επιχείρησης, ενώ μια άλλη εταιρεία-εταίρος έχει μόνο την εντολή να παρέχει προσωπικό για την ολοκλήρωση του έργου.Η τοποθέτηση ενός βαρύτερου βάρους σε μια επιχείρηση δημιουργεί μια διαφορά στο χρόνο, την προσπάθεια και το κεφάλαιο που συνεισέφεραν στην κοινή επιχείρηση, αλλά δεν μπορεί να σημαίνει αύξηση του μεριδίου του κέρδους για τον υπερφορτωμένο εταίρο. Αντίθετα, η άνιση κατανομή της εργασίας και των πόρων μπορεί να οδηγήσει σε συγκρούσεις μεταξύ των συμμετεχουσών εταιρειών και να οδηγήσει σε χαμηλότερο ποσοστό επιτυχίας για την κοινή επιχείρηση.

Αν και η δημιουργία μιας κοινής επιχείρησης είναι μια βιώσιμη επιχειρηματική στρατηγική για ορισμένες εταιρείες που επικεντρώνονται σε έναν κοινό στόχο, έχει τις προειδοποιήσεις της. Οι εταιρείες που σκέπτονται να συμμετάσχουν σε μια κοινή επιχείρηση θα πρέπει να συγκρίνουν τα πλεονεκτήματα της εξοικονόμησης κόστους μέσω της συγκέντρωσης πόρων προς τα μειονεκτήματα που είναι εγγενή σε αυτό το είδος επιχειρηματικής ρύθμισης.