α:

Ο δείκτης DeMark εφαρμόζεται κατά κύριο λόγο ως δευτερεύον εργαλείο τεχνικής ανάλυσης. Οι έμποροι και οι αναλυτές χρησιμοποιούν τον δείκτη DeMark για να αξιολογήσουν τα επίπεδα κινδύνου πριν από την είσοδο ή την έξοδο από μια θέση. Ο δείκτης αυτός επιδιώκει να δείξει τα επίπεδα ζήτησης για ένα περιουσιακό στοιχείο, αλλά δεν κάνει τίποτα άλλο για την αναγνώριση των μεγαλύτερων τάσεων. Σε αντίθεση με πολλούς ταλαντωτές τιμών, δεν υπάρχουν εξομαλυνμένα δεδομένα στο σύστημα DeMark.

Υπάρχουν πράγματι αρκετές παραλλαγές του δείκτη DeMark. Ορισμένες τιμές αντιστοίχισης σε περιοχή που περιορίζεται από μηδέν έως ένα, ενώ άλλες σχεδιάζουν σε μια περιοχή μεταξύ -100 και +100. Με την πρώτη ματιά, αυτός ο δείκτης μοιάζει και διαβάζει σαν τον δείκτη σχετικής αντοχής (RSI). Ο δείκτης DeMark συγκρίνει την τρέχουσα δράση τιμής με μια τιμή τιμής προηγούμενης περιόδου για την ίδια ασφάλεια, δείχνοντας πως οι τιμές έχουν ανταποκριθεί ιστορικά στα μεταβαλλόμενα επίπεδα στην αγορά ή στην πώληση.

Οι τιμές που αντιδρούν εκτός των ιστορικά κανονικών επιπέδων μπορεί να υποδηλώνουν θέσεις υπεραγοράς και υπερπώλησης. Ορισμένοι έμποροι συνδυάζουν αυτήν την ανάλυση με έναν δείκτη με εκθετικό κινούμενο μέσο όρο (EMA) για να αντισταθμίσουν την έλλειψη μηχανισμού εξομάλυνσης του DeMark. Ένα EMA χρησιμοποιείται σε έναν απλό κινούμενο μέσο όρο (SMA) για να μειωθεί η επίδραση της υστέρησης στην αποτελεσματικότητα του δείκτη DeMark.

Όταν ένας άλλος δείκτης φαίνεται να παρουσιάζει ένα κερδοφόρο εμπόριο, ο δείκτης DeMark μπορεί να βοηθήσει στην αξιολόγηση της εγγύτητας ενός κορυφαίου ή κατώτερου τμήματος της αγοράς καθώς και της δυναμικής πίσω από μια αναπτυσσόμενη τάση. Τα βασικά σημεία της αξίας είναι τα υψηλά και τα χαμηλά σημεία της οριοθετημένης περιοχής. Όταν ο δείκτης κινείται πολύ κοντά σε μια κεντρική τιμή (μηδέν ή 0. 5, ανάλογα με τον τύπο του δείκτη DeMark), δεν υπάρχει μεγάλη υποστήριξη για οποιαδήποτε αναμενόμενη δράση τιμής.