α:

Τα κεφάλαια και τα χρέη είναι οι δύο πηγές χρηματοδότησης που είναι προσβάσιμες στις κεφαλαιαγορές. Ο όρος "δομή κεφαλαίου" αναφέρεται στη συνολική σύνθεση της χρηματοδότησης μιας εταιρείας. Οι μεταβολές στην κεφαλαιακή διάρθρωση μπορούν να επηρεάσουν το κόστος κεφαλαίου, το καθαρό εισόδημα, τους δείκτες μόχλευσης και τις υποχρεώσεις των εισηγμένων στο χρηματιστήριο επιχειρήσεων.

Το σταθμισμένο μέσο κόστος κεφαλαίου (WACC) μετρά το συνολικό κόστος του κεφαλαίου σε μια επιχείρηση. Υποθέτοντας ότι το κόστος του χρέους δεν είναι ίσο με το κόστος του μετοχικού κεφαλαίου, το WACC μεταβάλλεται από τη μεταβολή της κεφαλαιακής διάρθρωσης. Το κόστος των ιδίων κεφαλαίων είναι συνήθως υψηλότερο από το κόστος του χρέους, συνεπώς η αύξηση της χρηματοδότησης με ίδια κεφάλαια αυξάνει συνήθως το WACC. Η χρηματοδότηση ιδίων κεφαλαίων δεν έχει επίδραση στην κερδοφορία, αλλά η χρηματοδότηση ιδίων κεφαλαίων μπορεί να οδηγήσει σε διάλυση των υφιστάμενων μετόχων επειδή το καθαρό εισόδημα διαιρείται σε μεγαλύτερο αριθμό μετοχών. Όταν μια εταιρεία συγκεντρώνει κεφάλαια μέσω χρηματοδότησης με μετοχικούς τίτλους, υπάρχει ένα θετικό στοιχείο στις τομεακές ροές από τη χρηματοοικονομική δραστηριότητα και μια αύξηση του κοινού αποθέματος στην ονομαστική αξία στον ισολογισμό.

Αν μια επιχείρηση συγκεντρώνει κεφάλαια μέσω χρηματοδότησης χρέους, υπάρχει ένα θετικό στοιχείο στο τμήμα χρηματοδότησης της κατάστασης ταμειακών ροών καθώς και μια αύξηση των υποχρεώσεων στον ισολογισμό. Η χρηματοδότηση του χρέους περιλαμβάνει το κεφάλαιο, το οποίο πρέπει να επιστραφεί στους δανειστές ή στους κατόχους των ομολόγων. Ενώ το χρέος δεν αραιώνει την κυριότητα, οι πληρωμές τόκων για το χρέος μειώνουν τα καθαρά έσοδα και τις ταμειακές ροές Αυτή η μείωση του καθαρού εισοδήματος αντιπροσωπεύει επίσης ένα φορολογικό όφελος μέσω του χαμηλότερου φορολογητέου εισοδήματος. Η αύξηση του χρέους προκαλεί αύξηση των δεικτών μόχλευσης, όπως το χρέος στα ίδια κεφάλαια και το χρέος έναντι του συνολικού κεφαλαίου. Η χρηματοδότηση του χρέους συχνά συνοδεύεται από συμφωνίες, πράγμα που σημαίνει ότι μια επιχείρηση πρέπει να πληροί ορισμένες απαιτήσεις κάλυψης των τόκων και των επιπέδων χρέους. Σε περίπτωση εκκαθάρισης, οι κάτοχοι χρεωστικών τίτλων είναι ανώτεροι από τους μετόχους.