α:

Τα σύνορα των δυνατοτήτων παραγωγής συνεπάγονται την αντιστάθμιση των εισροών εντός μιας οικονομίας και μπορούν να έχουν πολλαπλές πιθανές ισορροπίες. Η εργασία, η τεχνολογία και άλλες εισροές μπορούν να διασταυρωθούν για να προσδιορίσουν ένα σημείο ισορροπίας στο οποίο η προσφορά ταιριάζει με τη ζήτηση. Θεωρείται ότι όλες οι εισροές που εμπλέκονται στα σύνορα με δυνατότητα παραγωγής λειτουργούν με αποδοτικότητα, πράγμα που προϋποθέτει την επίτευξη του σημείου ισορροπίας με λιγότερες εισροές. Η εργασία είναι ένα παράδειγμα μιας εισόδου που μπορεί να δημιουργήσει μια καμπύλη κάμψης προς τα πίσω, έτσι ώστε να υπάρχουν πολλαπλές διασταυρώσεις μεταξύ προσφοράς και ζήτησης που οδηγούν σε πολλαπλές ισορροπίες.

Ένα παράδειγμα αυτού του φαινομένου είναι τα οικονομικά της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού. Οι εργάτες έχουν τη δυνατότητα να μετακινούνται μεταξύ των χωρών λόγω περιορισμένων περιορισμών σε ειδικευμένους εργάτες και άλλους παράγοντες. Στην οικονομία μιας χώρας, η προσφορά εργασίας μπορεί να αλλάξει ανάλογα με τις ατομικές επιλογές μεταξύ παροχής και μη παροχής εργασίας στην οικονομία. Καθώς οι εργάτες ζυγίζουν τις επιλογές τους, μπορούν να επιλέξουν να προμηθεύσουν το εργατικό τους δυναμικό σε μια ή την άλλη χώρα. Η καμπύλη των συνόρων με δυνατότητα παραγωγής για αυτήν την κατάσταση θα περιλάμβανε την καμπύλη προσφοράς προς τα πίσω προς τα πίσω για την εργασία μαζί με την καμπύλη ζήτησης εργασίας που οδηγούσε σε πολλαπλά σημεία ισορροπίας. Κάθε ισορροπία αντιπροσωπεύει σενάρια όταν η εργασία παρέχεται ή δεν παρέχεται.

Ένα άλλο παράδειγμα μιας τέτοιας περίπτωσης είναι όταν οι εργάτες επιλέγουν ελεύθερο χρόνο αντί για την παροχή εργασίας. Αυτές οι αποφάσεις σε ατομικό επίπεδο επηρεάζουν το συνολικό επίπεδο της αγοράς, γεγονός που υπογραμμίζει τη διάκριση μεταξύ εργασίας και άλλων τύπων πόρων. Η τεχνολογία, για παράδειγμα, δεν θεωρείται εισροή ικανή να πραγματοποιεί τέτοιες επιμέρους επιλογές σε επίπεδο αγοράς σε επίπεδο επιπτώσεων.