α:

Ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή (ΔΤΚ) είναι ένας οικονομικός δείκτης που αποβλέπει στην παροχή ενός δείκτη πληθωρισμού, καθώς και μια αξιολόγηση του κόστους ζωής. Καταρτίζεται χρησιμοποιώντας σταθμισμένο μέσο όρο των τιμών ενός καλαθιού καταναλωτικών αγαθών και υπηρεσιών που έχουν επιλεγεί για να αντανακλούν τις τακτικές αγορές των καταναλωτών. Τα αντικείμενα που αγοράζονται σταθμίζονται ανάλογα με την αντιληπτή σημασία τους ή τα επίπεδα ανάγκης.

Ο ΔΤΚ έχει επανειλημμένα αναθεωρηθεί και συνεχίζει να αναθεωρείται για να παρέχει το πιο ακριβές μέτρο του πληθωρισμού και των μεταβολών των τιμών. Το καλάθι αγαθών και υπηρεσιών που αγοράστηκαν για να φτάσει ο ΔΤΚ προσαρμόζεται συνεχώς από το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας (BLS), το οποίο είναι υπεύθυνο για την παραγωγή του μηνιαίου δείκτη. Δεδομένου ότι το καλάθι βασίζεται σε πολυάριθμες έρευνες καταναλωτών που αποσκοπούν στον προσδιορισμό των αγαθών και υπηρεσιών που πραγματικά αγοράζουν οι άνθρωποι, αλλάζει συνεχώς καθώς αλλάζουν οι καταναλωτικές συνήθειες των ανθρώπων. Για παράδειγμα, τα στοιχεία όπως τα tablet ή τα εξαρτήματα κινητών τηλεφώνων δεν συμπεριλήφθηκαν στους υπολογισμούς του ΔΤΚ πριν από 20 χρόνια.

Ο ΔΤΚ παραμένει το ευρύτερα χρησιμοποιούμενο και εφαρμοσμένο μέτρο του πληθωρισμού, παρά το γεγονός ότι πολλές μελέτες και αναλύσεις του απέδειξαν ότι είναι αρκετά μικρότερες από ακριβείς. Οι αριθμοί των ΔΤΚ χρησιμοποιούνται για την προσαρμογή του κόστους ζωής σε σχεδόν κάθε πρόγραμμα χρηματοοικονομικής βοήθειας της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, όπως το πρόγραμμα κοινωνικής ασφάλισης και συμπληρωματικής βοήθειας για τη διατροφή (σφραγίδες τροφίμων), καθώς και προσαρμογές στις συμβάσεις εργασίας του ιδιωτικού τομέα, στις συμβάσεις μίσθωσης και σε διάφορες άλλες νομικές συμβάσεις που απαιτούν περιοδικές προσαρμογές κόστους ζωής μέσω ρητρών κυλιόμενων κλιμάκων.

Ο δείκτης τιμών καταναλωτή έχει αλλάξει σκόπιμα με την πάροδο των ετών, σε μια προσπάθεια να καταστεί περισσότερο σαν δείκτης πραγματικού κόστους ζωής, περισσότερο ένα μέτρο αλλαγής του συνολικού κόστους που απαιτείται για τη διατήρηση ενός καθορισμένου δείκτη κόστους ζωής βιοτικό επίπεδο. Οι πολιτικές πιέσεις καθιστούν πιθανό ότι ο δείκτης θα συνεχίσει να μετατοπίζεται προς αυτή την κατεύθυνση.