Πολλοί πιστεύουν ότι όταν πεθαίνουν, τα προσωπικά τους αντικείμενα και όλα τα κοσμικά τους υπάρχοντα θα πάνε αυτόματα στους συγγενείς τους - ακόμα και αν δεν έχουν θέληση. Δυστυχώς, κάνουν λάθος. Στην πραγματικότητα, εάν ένα άτομο πεθάνει intestate (χωρίς βούληση) τα δικαστήρια δοκιμαστικής θα καθορίσουν πώς να διανείμει τα περιουσιακά στοιχεία αυτού του ατόμου. Και παρόλο που το δικαστικό σύστημα μπορεί να αποφασίσει τελικά να διανέμει τα περιουσιακά στοιχεία του ατόμου κατά τρόπο που να είναι σύμφωνος με τις επιθυμίες του, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι αυτό θα συμβεί.

Υπάρχουν και άλλα μειονεκτήματα στη διαδικασία του εξεταζόμενου (και πεθαίνει χωρίς διαθήκη). Για παράδειγμα, θα μπορούσε να χρειαστούν αρκετές εβδομάδες ή μήνες ώστε τα δικαστήρια να καταρτίζουν έναν ακριβή κατάλογο των περιουσιακών στοιχείων ενός ατόμου. Θα μπορούσε επίσης να απαιτηθεί παρατεταμένο χρονικό διάστημα για τον εντοπισμό και τον εντοπισμό των πιθανών δικαιούχων. Δυστυχώς, μέχρι να ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, τα χρήματα δεν μπορούν να διανεμηθούν, ακόμη και σε νόμιμους και γνωστούς δικαιούχους!

Με τη σύνταξη μιας θέλησης, ένα άτομο διασφαλίζει ότι τα περιουσιακά του στοιχεία θα μεταβούν στους επιθυμητούς δικαιούχους. Επιπλέον, αν και ορισμένα κράτη ενδέχεται να εξακολουθούν να διεκδικούν / αναθεωρούν διαθήκες για την εγκυρότητά τους, η ύπαρξη θέλησης μπορεί να επιταχύνει σημαντικά τη διαδικασία δικαστικής εξέτασης. Σε αυτό το άρθρο, θα αναφερθούμε στα σημαντικά οφέλη της σύνταξης θέλησης.

Τα δικαστήρια μπορούν να περιορίσουν τις οικογενειακές διαφορές Τα δικαστήρια θα επιτρέψουν την αμφισβήτηση των διαθηκών σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις. Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η βούληση δεν είναι εντελώς νόμιμη - για παράδειγμα, εάν ο άνθρωπος που κάνει το θέλημα δεν έχει υγιές μυαλό τη στιγμή που το θέλημα έχει συνταχθεί και έχει επηρεαστεί από κάποιο ευκαιριακό τρίτο μέρος. Παρόλο που δεν υπάρχει εγγύηση ότι ένας συγγενής δεν θα αμφισβητήσει τη βούληση ή τη δίωξη για την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων που δεν τους αποδίδονται στο έγγραφο, μια καλά γραπτή θα μπορεί να περιορίσει τα οικογενειακά επιχειρήματα.

Να είστε συγκεκριμένοι Το κλειδί πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένο όταν αφήνετε ένα περιουσιακό στοιχείο σε κάποιον συγγενή. Για παράδειγμα, αντί να συμπεριλάβουμε δηλώσεις όπως "Αφήνω τη σπάνια μου συλλογή νομισμάτων στον ξάδερφο Jack μου", μια τέτοια διάταξη θα πρέπει να διαβάσει: "Δίνω ολόκληρη τη συλλογή σπάνιων νομισμάτων μου, η οποία αποτελείται από μια δεκαετία 1812 Ηνωμένων Πολιτειών" Αμερικάνικο νομοσχέδιο 1 δολ., Στον εξαδέλφη μου Jack F. Kennedy, 100 Main Street, Anywhere, ΗΠΑ 12345. " Και πάλι, η ιδέα είναι να παράσχει όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τα περιουσιακά στοιχεία και το πρόσωπο που θα πρέπει να λάβει το ακίνητο. Η ειδικότητα μπορεί να αποτρέψει τις μάχες, γι 'αυτό προσπαθήστε να διατυπώσετε τις επιθυμίες σας όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρα.

Αν αφήνετε ένα πολύτιμο στοιχείο σε ένα μέλος της οικογένειάς σας, δημιουργήστε μια διάταξη που θα αναφέρει ποιος θα είναι ο επόμενος στη γραμμή για να λάβει αυτό το στοιχείο αν ο επιλεγμένος δικαιούχος πεθάνει πριν κάνετε ή αν δεν μπορείτε να δεχτείτε την κληρονομιά. Ονομάζοντας έναν ενδεχόμενο δικαιούχο συνιστάται επειδή θα αποτρέψει τις οικογενειακές μάχες εάν ο αρχικός δικαιούχος δεν είναι σε θέση να δεχτεί το δώρο.(Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε Απόρριψη κληρονομιάς και Αποκλεισμός κληρονομούμενων περιουσιακών στοιχείων .)

Τα περιθώρια μπορούν να περιγράψουν προσωπικές προτιμήσεις (ο αποθανών) μπορεί επίσης να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο θα ήθελε να χρησιμοποιηθούν ορισμένα περιουσιακά στοιχεία στο μέλλον. Για παράδειγμα, μια διάταξη μπορεί να πει κάτι σαν: "Δίνω το αυτοκίνητό μου αντίκες στο Ford 1938 στο γιο μου Τζέφρι Σμιθ της

123 Oak Street

, Anywhere, ΗΠΑ 12345. Ελπίζω ότι ο γιος μου θα πουλήσει αυτό το περιουσιακό στοιχείο για να πληρώσει για την εκπαίδευσή του ή για προκαταβολή σε νέο σπίτι. "

Για να είναι σαφές, μια τέτοια διάταξη δεν είναι νομικά δεσμευτική. Με άλλα λόγια, ο γιος δεν θα είχε νόμιμη εντολή να πουλήσει το όχημα. Ωστόσο, θεωρείται από ορισμένους ότι είναι ένας μεγάλος χώρος για ένα άτομο να μεταφέρει τις τελικές του επιθυμίες με απλά λόγια τόσο για τα μέλη της οικογένειας όσο και για τους δικαιούχους. Αυτά τα είδη διατάξεων μπορεί επίσης να αποδειχθούν εξαιρετικά πολύτιμα για τους δικαιούχους και τους εκτελεστές, οι οποίοι διαφορετικά θα ήταν απροετοίμαστοι να χειριστούν τη διαχείριση μιας περιουσίας. (Για σχετική ανάγνωση, βλέπε Ενθάρρυνση καλών συνηθειών με εμπιστευτική εμπιστοσύνη .)

Θέματα κάνουν την ποσοτικοποίηση και τη διανομή περιουσιακών στοιχείων ευκολότερα Χωρίς διαθήκη, , χρηματιστηριακές εταιρείες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα για να βελτιώσουν την οικονομική κατάσταση του αποθανόντος. Επιπλέον, μπορεί να ζητηθεί από τους συγγενείς να παράγουν οικονομικά έγγραφα όπως δηλώσεις μεσιτείας, πιστοποιητικά μετοχών, κρατικά ομόλογα ή άλλα παρόμοια έγγραφα. Η λογική πίσω από αυτές τις προσπάθειες είναι ότι το δικαστήριο πρέπει πρώτα να γνωρίζει όλα τα περιουσιακά στοιχεία που υπάρχουν (ή ότι υπήρχε), ώστε να μπορεί να τα διανείμει με δίκαιο τρόπο. A θα αποτρέψει την ανάγκη για όλα τα footwork και γραφειοκρατία, επειδή επισήμως περιγράφει τα περιουσιακά στοιχεία του αποθανόντος. Μπορεί επίσης να ποσοτικοποιήσει τι αξίζει κάποια περιουσιακά στοιχεία.

Τι συμβαίνει εάν ένα συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο δεν προσδιορίζεται με όνομα σε δήλωση θέλησης; Πώς θα διανεμηθεί τότε;

Προκειμένου να προβλεφθεί αυτό το ενδεχόμενο, η διαθήκη μπορεί να περιέχει μια ρήτρα που να αναφέρει ότι "οποιαδήποτε υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία που δεν έχουν διανεμηθεί αλλού θα καταβάλλονται στη μητέρα μου Jennifer Smith,

456 Main Street

Anywhere, USA 56789 . " Μια τέτοια διάταξη θα βοηθήσει να εξασφαλιστεί ότι θα διανεμηθούν όλα τα εναπομείναντα περιουσιακά στοιχεία ενός ατόμου (όπως τα περιουσιακά στοιχεία που αποκτήθηκαν μετά τη διατύπωση της διαθήκης). Παρεμπιπτόντως, χωρίς τη βούληση, ένα δικαστήριο θα αποφασίσει τι θα συμβεί με τα περιουσιακά στοιχεία.

Τα Θέλημα μπορούν να ονομάσουν έναν Κηδεμόνα για τα παιδιά σας Χωρίς θέληση, το κράτος στο οποίο κατοικείτε θα καθορίσει ποιος θα διατηρήσει την κηδεμονία των παιδιών σας. Αν και το κράτος μπορεί να επιλέξει κάποιον που εγκρίνετε, όπως ένα μέλος της οικογένειας, μπορεί επίσης να επιλέξει ένα ίδρυμα ή ένα μη συνδεδεμένο μέρος. Για να αποφευχθεί αυτό, μια διαθήκη μπορεί να περιγράψει έναν θεματοφύλακα της επιλογής σας. Στους γονείς με μικρά παιδιά, αυτό είναι μια ανεκτίμητη διάταξη που δεν πρέπει να αγνοηθεί.

Παροχή κληρονόμων με ειδικές ανάγκες Ας υποθέσουμε ότι ένας από τους επιθυμητούς δικαιούχους σας είναι είτε πολύ νέος είτε πολύ ανώριμος για να διαχειριστεί μια κληρονομιά.Σε τέτοιες περιπτώσεις, η βούληση μπορεί, με πρόβλεψη, να τοποθετήσει αυτά τα περιουσιακά στοιχεία σε άλλο όχημα γνωστό ως εμπιστεύματα (μετά το θάνατό σας) προς όφελος αυτού του ατόμου. Στη συνέχεια, μπορούν να τεθούν σε εφαρμογή διατάξεις (στο πλαίσιο της εμπιστοσύνης) οι οποίες περιορίζουν πότε και υπό ποιες προϋποθέσεις το άτομο μπορεί να έχει πρόσβαση στην κληρονομιά. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε Ενημερώστε τους δικαιούχους σας και Δημιουργία αναθεωρήσιμης διαβίωσης .)

των 25, ή μπορεί να επιτρέψει τη διανομή των χρημάτων για μια χρονική περίοδο. Η λογική πίσω από μια τέτοια διάταξη είναι ότι ο δικαιούχος θα γίνει πιο οικονομικά καταλαβαίνω και πιο ώριμος με την πάροδο του χρόνου. Παρεμπιπτόντως, οι διατάξεις μπορούν να προσαρμοστούν για τη φροντίδα ηλικιωμένων μελών της οικογένειας ή εκείνων με άλλες ειδικές ανάγκες επίσης.

Bottom Line Τα άτομα που επιδιώκουν να αποτρέψουν την οικογενειακή μάστιγα και θέλουν να εξασφαλίσουν ότι οι σύζυγοι, τα παιδιά και οι άλλοι συγγενείς τους φροντίζονται σωστά μετά το θάνατό τους θα ήταν συνετό να εξετάσουν το ενδεχόμενο σύνταξης θέλησης. Λόγω της πολύ νομικής φύσης μιας θέλησης, φροντίστε να συμβουλευτείτε έναν πληρεξούσιο πριν από τη σύνταξη ή την εκτέλεση του εγγράφου. Ένας δικηγόρος θα προσαρμόσει ένα σχέδιο ειδικά για τις περιστάσεις σας.