Πολλοί επενδυτές εξακολουθούν να βασίζονται στους επενδυτικούς τους συμβούλους για να παρέχουν καθοδήγηση και να τους βοηθήσουν να διαχειριστούν τα χαρτοφυλάκιά τους. Οι συμβουλές που λαμβάνουν είναι τόσο ποικίλες όσο το ιστορικό, η γνώση και η εμπειρία των συμβούλων τους. Μερικά από αυτά είναι καλά, μερικά από αυτά είναι κακά, και μερικά είναι απλά άσχημα.
Οι επενδυτικές αποφάσεις γίνονται σε έναν κόσμο αβεβαιότητας και αναμένονται επενδυτικά λάθη. Κανείς δεν έχει κρυστάλλινη σφαίρα, και οι επενδυτές δεν πρέπει να περιμένουν τους οικονομικούς τους σύμβουλους να έχουν δίκιο όλες τις εποχές. Τούτου λεχθέντος, η πραγματοποίηση ενός επενδυτικού λάθους που βασίζεται σε ορθή κρίση και σοφή συμβουλή είναι ένα πράγμα. κάνοντας ένα λάθος με βάση τις κακές συμβουλές είναι ένα άλλο θέμα. Οι κακές επενδυτικές συμβουλές οφείλονται συνήθως σε έναν από τους δύο λόγους. Το πρώτο είναι ότι ένας σύμβουλος θα τοποθετήσει το δικό του συμφέρον πριν από αυτό του πελάτη. Ο δεύτερος λόγος για κακές συμβουλές είναι η έλλειψη γνώσεων και η αδυναμία της συμβούλου να επιδείξει τη δέουσα επιμέλεια. Κάθε τύπος κακής συμβουλής έχει τις δικές της συνέπειες για τον πελάτη βραχυπρόθεσμα, αλλά μακροπρόθεσμα θα οδηγήσει σε κακή απόδοση ή απώλεια χρημάτων.
Το συμφέρον του συμβούλου ανταποκρίνεται στο καλύτερο συμφέρον του πελάτη
Οι περισσότεροι οικονομικοί σύμβουλοι ενδιαφέρονται να κάνουν το σωστό για τους πελάτες τους, αλλά κάποιοι βλέπουν τους πελάτες τους ως κέντρα κέρδους και ο στόχος τους είναι να μεγιστοποιήσουν έσοδα. Αν και όλοι θέλουν να δουν τους πελάτες τους να κάνουν καλά, στην περίπτωση των αυτοαπασχολούμενων συμβούλων, τα δικά τους συμφέροντα θα έρθουν πρώτα. Αυτό συνήθως θα οδηγήσει σε σύγκρουση συμφερόντων και μπορεί να οδηγήσει στις ακόλουθες κακές κινήσεις:
1. Το υπερβολικό εμπόριο
Το Churning είναι μια ανήθικη πρακτική πώλησης για την υπερβολική διαπραγμάτευση ενός λογαριασμού πελάτη. Η ενεργός διαπραγμάτευση είναι παρόμοια, αλλά όχι ανήθικη, και μόνο μια λεπτή γραμμή διαχωρίζει τα δύο. Οι σύμβουλοι των οποίων η κύρια εστίαση είναι η δημιουργία προμηθειών θα βρίσκουν σχεδόν πάντοτε τους λόγους για να εμπορευθούν ενεργά τον λογαριασμό ενός πελάτη για λογαριασμό του πελάτη. Η υπερβολική διαπραγμάτευση θα σημαίνει σχεδόν πάντοτε την πραγματοποίηση περισσότερων κεφαλαιουχικών κερδών από ό, τι είναι απαραίτητο και η προμήθεια που παράγεται, αν και εμπλουτίζεται στον σύμβουλο, έρχεται απευθείας από την τσέπη του πελάτη. Οι σύμβουλοι που εμπορεύονται υπερβολικά τους λογαριασμούς των πελατών τους γνωρίζουν ότι είναι πολύ πιο εύκολο να αποκτήσουν οι πελάτες να πουλήσουν ένα απόθεμα με κέρδος από ό, τι είναι να τους πείσουν να πουλήσουν ένα απόθεμα με απώλειες (ειδικά αν είναι σύσταση τους). Το καθαρό αποτέλεσμα μπορεί να είναι ένα χαρτοφυλάκιο όπου οι νικητές πωλούνται πολύ σύντομα και οι απώλειες επιτρέπονται. Αυτό είναι το αντίθετο μιας από τις παροιμίες της Wall Street: «Κόψτε τις απώλειές σας σύντομες και αφήστε τους νικητές σας να τρέξουν». (Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε το Κατανόηση των δυσμενών τακτικών χρηματιστών .
2. Χρησιμοποιώντας ακατάλληλη μόχλευση
Χρησιμοποιώντας δανεισμένα χρήματα για να επενδύσετε σε μετοχές, φαίνεται πάντα καλό σε χαρτί. Ο επενδυτής δεν χάνει ποτέ χρήματα επειδή τα ποσοστά απόδοσης των επενδύσεων είναι πάντα υψηλότερα από το κόστος δανεισμού.Στην πραγματική ζωή, δεν λειτουργεί πάντα με αυτόν τον τρόπο, αλλά η χρήση μόχλευσης είναι πολύ ωφέλιμη για τον σύμβουλο. Ένας επενδυτής που έχει 100.000 δολάρια και στη συνέχεια δανείζεται επιπλέον 100.000 δολάρια θα πληρώσει σίγουρα περισσότερο από το διπλάσιο των τελών και των προμηθειών στον σύμβουλο, λαμβάνοντας ταυτόχρονα όλο τον πρόσθετο κίνδυνο.
Η επιπλέον μόχλευση αυξάνει την υποκείμενη μεταβλητότητα, η οποία είναι καλή αν η επένδυση ανεβαίνει, αλλά κακή, αν πέσει. Ας υποθέσουμε ότι στο παραπάνω παράδειγμα το χαρτοφυλάκιο μετοχών του επενδυτή μειώνεται κατά 10%. Η μόχλευση έχει διπλασιάσει την απώλεια του επενδυτή στο 20%, οπότε η επένδυσή του ύψους 100.000 δολαρίων κοστίζει μόνο $ 80.000. Ο δανεισμός των χρημάτων μπορεί επίσης να προκαλέσει στον επενδυτή να χάσει τον έλεγχο των επενδύσεών του. Για παράδειγμα, ένας επενδυτής που δανείζεται $ 100.000 έναντι των ιδίων κεφαλαίων του σπιτιού του μπορεί να αναγκαστεί να πουλήσει τις επενδύσεις εάν η τράπεζα ζητήσει το δάνειο. Η επιπλέον μόχλευση αυξάνει επίσης τον συνολικό κίνδυνο του χαρτοφυλακίου. (Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε το Margin Trading .)
3. Κάνοντας έναν πελάτη σε επενδύσεις υψηλού κόστους
Είναι φανερό ότι οι οικονομικοί σύμβουλοι που θέλουν να μεγιστοποιήσουν τα έσοδα από έναν πελάτη δεν αναζητούν λύσεις χαμηλού κόστους. Για παράδειγμα, ένας πελάτης που σπάνια εμπορεύεται μπορεί να κατευθυνθεί σε λογαριασμό που θα βασίζεται σε αμοιβή, προσθέτοντας το συνολικό κόστος του επενδυτή, αλλά ωφελώντας τον σύμβουλο. Ένας αδίστακτος σύμβουλος μπορεί να συστήσει ένα περίπλοκο δομημένο επενδυτικό προϊόν σε απλοϊκούς επενδυτές, επειδή θα δημιουργήσει υψηλές προμήθειες και αμοιβές ρυμουλκών για τον σύμβουλο. Πολλά από τα προϊόντα έχουν ενσωματωμένα τέλη, επομένως οι επενδυτές δεν γνωρίζουν καν τις χρεώσεις. Τελικά, τα υψηλά τέλη μπορούν τελικά να διαβρώσουν τις μελλοντικές επιδόσεις του χαρτοφυλακίου και να εμπλουτίσουν τον σύμβουλο.
4. Πώληση των πελατών που δεν θέλουν
Τα αμοιβαία κεφάλαια καθώς και πολλές άλλες επενδύσεις πωλούνται παρά αγοράζονται. Αντί να παράσχει επενδυτικές λύσεις που να ανταποκρίνονται σε έναν στόχο του πελάτη, ένας αυτοσυντήρητος σύμβουλος μπορεί να πουλήσει ό, τι θέλει ο πελάτης. Η διαδικασία πωλήσεων γίνεται ευκολότερη και πιο αποτελεσματική για τον σύμβουλο, συστήνοντας επενδύσεις στον πελάτη, τις οποίες ο σύμβουλος γνωρίζει ότι ο πελάτης θα αγοράσει, ακόμα και αν δεν είναι προς το συμφέρον του πελάτη.
Για παράδειγμα, ένας πελάτης που ανησυχεί για τις απώλειες της αγοράς μπορεί να αγοράσει ακριβά δομημένα επενδυτικά προϊόντα, παρόλο που ένα πολύ διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο θα επιτύχει το ίδιο πράγμα με χαμηλότερο κόστος και πιο ανοδική. Ένας πελάτης που αναζητά μια κερδοσκοπική επένδυση που θα μπορούσε να διπλασιάσει την τιμή θα ήταν καλύτερη με κάτι με χαμηλότερο κίνδυνο. Ως αποτέλεσμα, εκείνοι οι επενδυτές που πωλούνται προϊόντα που απευθύνονται στα συναισθήματά τους μπορεί να καταλήξουν σε επενδύσεις που τελικά είναι ακατάλληλες. Οι επενδύσεις τους δεν ευθυγραμμίζονται με τους μακροπρόθεσμους στόχους τους, οι οποίες ενδέχεται να οδηγήσουν σε υπερβολικό κίνδυνο χαρτοφυλακίου. (Για σχετικές ανάγνωση, ελέγξτε Γιατί διαχειριστές οργανισμών Κίνδυνος πάρα πολύ .)
Κακή Γνώση, ανικανότητας ή έλλειψη της δέουσας επιμέλειας
Πολλοί άνθρωποι έχουν την εσφαλμένη αντίληψη ότι οι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους να πραγματοποιούν επενδυτικές έρευνες και να αναζητούν ιδέες για χρήματα για τους πελάτες τους.Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι σύμβουλοι δαπανούν λίγο χρόνο για την έρευνα επενδύσεων και περισσότερο χρόνο για το μάρκετινγκ, την ανάπτυξη των επιχειρήσεων, την εξυπηρέτηση πελατών και τη διοίκηση. Πιέζονται για το χρόνο, μπορεί να μην κάνουν μια λεπτομερή ανάλυση των επενδύσεων που συνιστούν.
Η γνώση και η κατανόηση των επενδύσεων και των χρηματοπιστωτικών αγορών ποικίλλει ευρέως από σύμβουλο σε σύμβουλο. Μερικοί είναι πολύ γνώστες και εξαιρετικά ικανοί όταν παρέχουν συμβουλές στους πελάτες τους, και άλλοι όχι. Ορισμένοι σύμβουλοι ίσως πιστεύουν πραγματικά ότι κάνουν το σωστό για τους πελάτες τους και δεν συνειδητοποιούν καν ότι δεν είναι. Αυτός ο τύπος κακής συμβουλής περιλαμβάνει τα εξής:
1. Δεν κατανοούν πλήρως τις επενδύσεις που προτείνουν
Ορισμένα από τα σημερινά οικονομικά σχεδιασμένα επενδυτικά προϊόντα είναι δύσκολο να κατανοήσουν ακόμη και οι πιο έξυπνοι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι. Σχετικά απλά αμοιβαία κεφάλαια απαιτούν ακόμη ανάλυση για να κατανοήσουν τους κινδύνους και να εξασφαλίσουν ότι θα εκπληρώσουν τους στόχους του πελάτη. Ένας σύμβουλος που είναι πολύ απασχολημένος ή που δεν έχει την υψηλότερη οικονομική ακρίβεια μπορεί να μην καταλάβει πραγματικά τι συνιστά ή τον αντίκτυπό του στο χαρτοφυλάκιο του ατόμου. Αυτή η έλλειψη δέουσας επιμέλειας μπορεί να οδηγήσει σε συγκέντρωση κινδύνων που δεν γνωρίζει ούτε ο σύμβουλος ούτε ο πελάτης.
2. Η υπερβολική εμπιστοσύνη
Η επιλογή των νικητών και η καλύτερη απόδοση στην αγορά είναι δύσκολη ακόμη και για τους έμπειρους επαγγελματίες που διαχειρίζονται τα αμοιβαία κεφάλαια, τα συνταξιοδοτικά ταμεία, τα επιδόματα κλπ. Πολλοί οικονομικοί σύμβουλοι (μια ομάδα που δεν στερούνται εμπιστοσύνης) . Μετά από μια ισχυρή πρόοδο στην αγορά, πολλοί σύμβουλοι μπορούν να γίνουν υπερβολικοί όσον αφορά τις ικανότητές τους - άλλωστε, τα περισσότερα από τα αποθέματα που πρότειναν είδαν αυξήσεις των τιμών κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Με την παραβίαση της αγοράς ταύρων για εγκέφαλο, αρχίζουν να προτείνουν επενδύσεις με υψηλότερο κίνδυνο, ή να επικεντρώσουν την επένδυση σε έναν τομέα ή σε λίγες μετοχές. Οι άνθρωποι που έχουν υπερβολική αυτοπεποίθηση εξετάζουν μόνο την ανυψωτική δυνατότητα και όχι τον επικίνδυνο κίνδυνο. Το καθαρό αποτέλεσμα είναι ότι οι πελάτες καταλήγουν σε πιο ριψοκίνδυνα και πιο ευμετάβλητα χαρτοφυλάκια τα οποία μπορούν να υποχωρήσουν απότομα όταν τελειώσει η τύχη του συμβούλου. (Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ψυχολογία, διαβάστε το Κατανόηση της Συμπεριφοράς Επενδυτών .)
2. Momentum Investing - Buying What's Hot
Είναι εύκολο για τους οικονομικούς συμβούλους και τους πελάτες τους να παρασυρθούν σε μια καυτή αγορά ή σε ένα ζεστό τομέα. Η τεχνολογική φούσκα και η επακόλουθη έκρηξη της περιόδου 1999-2002 κατέδειξαν ότι ακόμη και οι πιο δύσπιστοι επενδυτές μπορούν να βρεθούν αντιμέτωποι με την ευφορία που περιβάλλει μια κερδοσκοπική φούσκα. Οι σύμβουλοι που συστήνουν στους πελάτες τους τα ζεστά αμοιβαία κεφάλαια και τα ζεστά αποθέματα παίζουν στην απληστία των πελατών. Αγοράζοντας ένα ζεστό απόθεμα προσφέρει μια ψευδαίσθηση των εύκολων χρημάτων, αλλά μπορεί να έρθει με ένα κόστος. Η επένδυση της ορμής συνήθως οδηγεί σε ένα χαρτοφυλάκιο που έχει σημαντικούς κινδύνους υποβάθμισης, με δυνατότητες μεγάλων απωλειών όταν μεταβάλλονται οι αγορές.
3. Κακά διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο
Ένα κακώς κατασκευασμένο ή διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο είναι το σωρευτικό αποτέλεσμα κακών συμβουλών.Ένα κακώς διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο μπορεί να λάβει διάφορες μορφές. Μπορεί να είναι πολύ συγκεντρωμένη σε λίγα αποθέματα ή τομείς, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος από ό, τι είναι κατάλληλος ή απαραίτητος. Ομοίως, θα μπορούσε να είναι υπερβολικά διαφοροποιημένη, με αποτέλεσμα, στην καλύτερη περίπτωση, μέτρια απόδοση μετά την αφαίρεση των τελών. Συχνά τα χαρτοφυλάκια είναι πολύ περίπλοκα για να κατανοήσουν. αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι κίνδυνοι δεν είναι εμφανείς, καθίστανται δύσκολο να διαχειριστούν και οι επενδυτικές αποφάσεις δεν μπορούν να γίνουν με σιγουριά. Στην καλύτερη περίπτωση, ένα κακώς κατασκευασμένο χαρτοφυλάκιο θα έχει ως αποτέλεσμα μέτριες επιδόσεις και, στη χειρότερη περίπτωση, θα μπορούσε να υποστεί μεγάλη πτώση της αξίας. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε Η σημασία της διαφοροποίησης .)
Συμπεράσματα
Οι κακές συμβουλές συχνά οδηγούν σε κακή απόδοση ή απώλεια χρημάτων για τους επενδυτές. Όταν επιλέγετε έναν σύμβουλο - ή αξιολογείτε αυτόν που έχετε - μείνετε ενήμεροι για ενδείξεις που μπορεί να υποδηλώνουν ότι ο σύμβουλος δεν λειτουργεί προς το συμφέρον σας ή δεν είναι τόσο εξειδικευμένος όσο θα θέλατε. Εξάλλου, είναι τα χρήματά σας - αν δεν είστε ικανοποιημένοι με το πώς σας συμβουλεύουμε να το επενδύσετε, θα μπορούσε να πληρώσει για να το πάρει αλλού.